Αρχείο

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Κουβέντες του στροφαλοθαλάμου: Drunk, Asian, Woman, Drivers…



Η ντελικατη φυση της γυναικας εχει κολλησει, κατα μια εννοια, στις περισσοτερες θυληκες , τη ρετσινια του πλασματος που δεν ειναι για πολλα παραπανω απο τη φυσικη πορεια, που λιγο πολυ οι ιδιες επελεξαν, του εξισορροπηστη της οικογενειας και του εξωραϊστη του κοσμου, καθοτι κατα την λαϊκη ρηση «της γυναικος η φυση, ο χορος και το γ@μησι». Απο την αλλη οι κυριες ειναι αρκετα δυνατες για να καταστρεψουν οικογενειες (ενιοτε κρατη και την παγκοσμια ειρηνη, στην οποια και τα απανταχου γυναια του διεθνου δικτυου προπαγανδας για την ομορφια ευχονται σε καθε ευκαιρια, γιατι το να βγαινεις σε αμερικανοαφρικανικου ενδιαφεροντος κουτσομπολιστικες εκπομπες δις και να διατεινεσαι οτι εισαι σκληρη με τον συζυγο θα εχει καποιο νοημα, περα απο το να αποδειξεις το αυταποδεικτο, οτι δεν εισαι τιποτε παραπανω απο ενα φερεφωνο του διεθνους jet set της σιωνιστικης, μετα-σμιθσονιανης, ολιγαρχικης, δικτατοριας του χρηματοπιστωτικου συτηματος και οτι τα κομπλεξ και οι υψηλοβαθμες θεσεις δεν πανε μαζι...κυρια πλανηταρχη. Ενα γεγονος οπου και το αρχαιοελληνικο «πυρ, γυνη και θαλαττα» βρισκει τις ριζες του. Αν παρουμε μια αναπνοη εδω και παμε σε αυτα με τα οποια ασχολειται η στηλης αυτη, τα στερεοτυπα και τα ισαριθμα αστεια ειναι αναριθμητα και λιγο πολυ, επαληθευονται καθε φορα που βρισκομασταν πισω απο το τιμονι. 
Οδηγηση και προκαταληψη... Η ρατσα ειναι το αρχαιοτερο μεσο διακρισης μεταξυ των ανθρωπων καθοτι το πρωτο και βασικοτερο κριτηριο διαχωρισμου (με την καλη εννοια, παντα) ειναι η εξωτερικη εμφανιση, και τι πιο απλο απο το αυτονοητο του παρουσιαστικου λογω ενεργοποιησης διαφορετικων γονιδιων, για εισαι ο πιο ανταγωνιστικος του χωριου και να επιβιωνεις σε καθε περιπτωση. Αρα και η λεξη ρατσισμος αντικατεστησε, κατα τα προτυπα της φυσικης επιλογης, τη λεξη διακριση οταν το θεμα παει στον κακο (και λαθος για εμενα) διαχωρισμο των ανθρωπων. Για να μην μακρυγορω οι γυναικες πεσαν πολλες φορες θυματα ρατσισμου σε πολλα θεματα αλλα για την περισταση θα ασχοληθουμε με αυτον που εμφανιζεται καθε φορα που μπαινουν στη διαδικασια της οδηγησης ενος οχηματος. Για να προλαβω φεμινιστικες κρυαδες και σοσιαλιστικου επιπεδου επιθεσεις κατα του προσωπου μου, δηλωνω οτι αν και ανθρωπος των διακρισεων, το ολο θεμα του ρατσισμου και της προκαταληψης απεναντι στις γυναικες οδηγους δεν με βρισκει συμφωνο αλλα απο την αλλη δεν μου αρεσουν και τα νεα δειγματα γραφης των γυναικων οδηγων. 
A lilbit ohistory Παροτι οι πρωτες ανθρωπινες κοινωνιες ηταν μητριαρχικες, για πολλους και διαφορους λογους που δεν θα αναφερθουν στο παρον αρθρο, αλλαξαν μορφη και τα κυριαρχα αρσενικα...απεκτησαν την πρωτη λεξη της φρασης και κατ’επεκταση τον πρωτο λογο οσον αφορα στην ληψη αποφασεων. Αυτο κατα καιρους στερησε πολλα απο τον γυναικειο πληθυσμο (οπως η υποχρεωση να πανε στρατο ή να σφαγιαστουν υπερ πιστεως και πατριδος...just kidding) και τις αφησαν εξω απο πολλα παγωταστικα ανα τους αιωνες, οπως το υποροχο συναισθημα της οδηγησης ενος αυτοκινητου. Απο την αλλη βεβαια εκμεταλλευομενες τη θεση τους, κοινωνικη και φυσικα, αλλα και εξαιτιας του αχορταγου της ανθρωπινης φυσης, σιγα σιγα βρηκαν το δρομο πισω απο το τιμονι, αν και λιγο αργοπορημενα. 
Michelle Mouton mon amourΠαροτι τα γαλλικα μου ειναι ελαχιστα, αυτες ειναι οι λιγες λεξεις που καταφερα να αρθρωσω για να περιγραψω τα συναισθηματα για τη συγκεκριμενη γυναικαρα. Η Michelle λοιπον ειναι ενα απο τα πιο τρανταχτα παραδειγματα του τι μπορει να κανει το ομορφο φυλο, με την ευγενικη του φυση και τον διαβολικο εσωτερικο κοσμο, μεσα σε ενα μηχανημα που θα μπορουσε να ανηκει στην προσωπικη συλλογη του εξαποδω. Τα Killer Bs, οπως αποκαλουνταν τα ιερα τερατα των ραλλυ της δεκαετιας του 80’, ηταν στην ουσια κατασκευασματα, μηχανες φτιαγμενες για εναν και μονο σκοπο...την νικη. Σκεφτειτε οτι τα αυτοκινητα της κατηγοριας αυτης δεν ηταν τιποτε παραπανω απο ενα καρυδοτσουφλο που αποτελειται απο ενα σωληνωτο πλαισιο και μερικα πολυεστερικα body panels, ζυγιζει σκαρτα 700kg χωρις πληρωμα, κινουνταν πανω σε χωματινες ειδικες απο ενα υπερπιεσωμενο τουρμπομοτερο με πανω απο μιση χιλιαδα ιππων και προσπαθουσαν να μετριασουν την κατασταση με την μεταδοση της κινησης σε ολους τους τροχους. Για να καταλαβετε γιατι πραγμα μιλαμε, οι οδηγοι των αγωνιστικων της κατηγοριας Group B, σε πολλες περιπτωσεις ζουσαν το φαινομενο του tunnel effect, κατι σαν αυτο που ζουνε οι πιλοτοι των αεροπλανων οταν η επιταχυνση παει να αγγιξει τα δυο ψηφια. Και ολα αυτα φυσικα εδω κατω στη γη, με την ατμοσφαιρικη πιεση στο απειρο και τις τριβες του εδαφους (οταν φυσικα καταφερναν να πατησουν στο εδαφος...) υπαρκτες και με το παραπανω and thats a WOW! Η προαναφερθεισα φαντασιωση λοιπον, οντας κορη μηχανικου και απο πολυ μικρη ηλικα ασχολουμενη με τους αγωνες αυτοκινητου, βρηκε το δρομο της σε αυτο το κατεξοχην ανδρικο αθλημα και με συμμαχο την πρωτοεμφανιζομενη τοτε τετρκινηση και τον 5κυλινδρο τουρμποκινητηρα, ελιωσε τον ανταγωνισμο για δυο ετη και παρολιγον να κλεψει και τον τιτλο απο τον θεο Roehrl αλλα ενα σπασμενο κιβωτιο, ακολουθουμενο απο μια, καθολα φαλοκρατικη, ποινη χρονου, της στοιχισε το πολυποθητο τροπαιο. Η ιστορια εχει να δειξει καμποσα παραδειγματα σαν αυτην αλλα οταν εισαι μια καυτη μελαχρινη γαλλιδουλα, με εκφραστικα μαυρα ματια και υπεροχη σιλουετα και αντι για Channel No 5 μυριζεις Castrol RBF 600, ενω ψωνιζεις απο τη νεα collection της Sparco και οχι της Lobouten (μη γ@μησω την ψευτομπουρζουαζια πισω απο τις διαφημισεις) και την ιδια στιγμη καπου μεταξυ της εξελιξης ενος αγωνιστικου και των πολυαριθμων νικων, βρισκεις χρονο για δυο παιδια, γαμο και αθληση, εισαι το λιγοτερο, παραδειγμα προς μιμηση για πολλες αλλα και πολλους...
Hard truck apocalypse… Ωραιο παιχνιδακι, κοινοτυπο story, ενδιαφερον gamepaly με Interactive environment και καλουτσικα γραφικα, που ομως κολλαει με το θεμα, στο γεγονος οτι η ιστορια του εκτυλισσεται στον πλανητη γη μετα απο καποιου ειδους καταστροφη και εχει να κανει με το τι θα κανουμε μετα απο κατι τετοιο, πισω στην σκληρη πραγματικοτητα του τωρα. Οι κυριες πηραν καμποσα στοιχεια και χαρακτηριστικα απο τον ανδρικο πληθυσμο ανα τους αιωνες και παροτι τα παντελονια ή τα καπελα δεν ταραξαν κανενα, η υιοθετηση μερικων χαρακτηριστικων των αρρενων πισω απο το τιμονι δεν ειναι οτι με βρισκει απολυτα αντιθετο αλλα απο την αλλη δεν ειμαι και ιδιατερα συμφωνος. Απο την εποχη των κλισε και των στερεοτυπων που ηθελαν τον γυναικειο πληθυσμο των οδηγων να οδηγουν ακουμπωντας το στηθος στην στεφανη του τιμονιου, στη δεξια λωριδα με 40km/h και με πληρη ελλειψη αισθησης του χωρου κατα τη διαδικασια του παρκαρισματος, εδωσαν τη θεση του ς σε «αντρακια» με βυζια, που μιλανε στο κινητο ενω καπνιζουν, «χωνονται» στην κινηση, τρεχουν και βριζουν σαν απληρωτοι, συνασπισμενοι στο ΚΚΕ, λιμενεργατες που κανουν υπερωριες Παρασκευη απογευμα στον Πειραια. Κι ολα αυτα ενω απο την αλλη εγιναν ολες, μα ολες, καλυτερες οδηγοι, εμαθαν να επιβαλλονται στο οχημα και οχι να το αφηνουν να τις πηγαινει οπου θελει, ενω πολυ πιθανον να ασχολουνται ενεργα με το αθλημα του Motorsport, ιδιαιτερα αν κρινω απο τις πολυαριθμες συμμετοχες σε αυτοκινητιστικα events απο motowomen clubs.
Back to the primitive… Δεν θα μπω στη διαδικασια να κρινω συμπεριφορες, αλλα ουτε και απο την αλλη να τις προσπερασω, ομως αυτο που θελω να πω και να μεινει σαν νοημα ειναι οτι ο καθενας εχει τη θεση του σε αυτο τον κοσμο και καλα ειναι να σεβεται αυτα που τον καθιερωσαν και το να κανεις κατι σαν αντρας δεν σε κανει καλυτερο, ουτε καν ιδιο παρα μονο σε εξευτελιζει. Χαιρομαι παρα πολυ που αρχιζουν και εκλειπουν τετοιου ειδους καταστασεις απο τους δρομους και που οι κυριες επιτελους προσαρμοστηκαν σε αυτη την καθημερινη συνηθεια της οδηγησης και απεδειξαν οτι ειναι πολλα παραπανω απο τα, τις περισσοτερες φορες, αβασιμα στερεοτυπα ενω καθε μερα αν δεν εκπλησσουν τον εαυτο τους, εκπλησουν σιγουρα πολλους γυρω τους. Μεινετε οπως ειστε κυριες και δειξτε το δρομο σε πολλα αγορα που το παιζουν αλλα δεν ειναι, πισω απο το τιμονι γιατι καλο το show και το go που το ακολουθει, αλλα αν αυτο το show περιλαμβανει κατι καλυτερο απο το φαρδυ κουτελο του Roehrl, τα παχια φρυδια του Sainz, την οδοντοστοιχια του συγχωρεμενου McRae και τα τσαχπινικα ματακια του Duvall, σιγουρα μονο καλυτερο μπορει να γινει.




Featherweigt
featherweight@rouamat.com

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

The Geek Limbo: Xmen: First Class trailer!



Έχουμε στα χέρια μας το πρώτο trailer για το Xmen: First Class που όπως μαρτυράει ο τίτλος, βασίζεται στα γεγονότα που προκάλεσαν την ίδρυση των Xmen. Η ταινία εξελίσσεται στην Αμερική τις αρχές του 1960 επί προεδρίας Kennedy και εστιάζεται στη σχέση του Professor X και του Magneto και πως απο αδελφικοί φίλοι κατέληξαν εχθροί.

Είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με την αισθητική που θα ακολουθήσει αυτή η ταινία (ναι το ξέρω, είναι λίγο hipster) καθώς είναι ένα νέο στοιχείο που μπορεί να ανανεώσει, οπτικά τουλάχιστον, το franchise. Επίσης, έχοντας διαβάσει το comic, μπορώ να πω οτί υπάρχει τεράστιο σεναριακό υπόβαθρο για να στηριχτεί η εξαιρετική ιστορία της σχέσης του Professor X και του Magneto και μακάρι να δωθεί περισσότερο έμφαση εκεί παρά στα special effects, τα οποία μεταξύ μας, δε μου γέμισαν και πολύ το μάτι.

Το Xmen: First Class θα βρίσκεται στους κινηματογράφους αρχές Ιουνίου.



Βαγγέλης Σωφρονάς
vsofronas@rouamat.com

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Δυναμικό come back...(?)





Δεν υπάρχει ακόμα επίσημη ανακοίνωση για την κυκλοφορία του νέου album της Britney Spears, αλλά ένας από τους παραγωγούς της, ο Dr. Luke, αποκάλυψε πως οι αμέτρητοι fans της ξανθιάς pop star πρέπει να περιμένουν κάτι καινούργιο μέσα στο 2011Οι φήμες βέβαια οργιάζουν και οι fans της ανεβάζουν συνεχώς βιντεάκια στο ίντερνετ για να την ξαναυποδεχτούν με πολύ χαρά. Πριν κάτι μήνες είχε ακουστεί ότι μέχρι τον Μάρτιο θα έχει βγει το καινούργιο της cd, το οποίο (όπως λένε κάθε φορά) θα είναι το καλύτερο από όλα τα cds που έχει βγάλει έως τώρα. Πρόσφατα ανέβασε στο προσωπικό της twitterπληροφορίες για το νέο της album που ακόμα αναζητεί έναν τίτλο. Από την άλλη πάλι έχουμε μία αρκετά δυναμική αντίπαλο της Britney, που ενδέχεται να την κατατροπώσει καθώς έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει αρκετές φορές στο παρελθόν. Μιλάω για την Lady Gaga η οποία μετά την τεράστια επιτυχία της επιστρέφει πολλά υποσχόμενη με ένα ολοκαίνουργιο cd ονόματι Born this way. Φαίνεται πως θα παραμείνει για ακόμη μια φορά στα ύψη των charts και ίσως κάποια καινούργια cds άλλων καλλιτεχνών μας φανούν τελείως αδιάφορα. Το λέει και το κάνει έτσι κι αλλιώς όπως μας έχει δείξει! Έχουν κυκλοφορήσει και στο internet κάποια τραγούδια του νέου της cd και ήδη έχουν αγγίξει τις 1,478,271 προβολές. Περιμένουμε λοιπόν δύο πολυσυζητημένα albums και να δούμε πιο θα φτάσει στην κορυφή...


Καλή ακρόαση...










Πηνελόπη
penelope@rouamat.com

Το φαινόμενο της περιφρονημένης...




 Πολλοί από εσάς σίγουρα θα έχετε πετύχει καθημερινά στον Αlpha την εκπομπή "Δέστε τους". Λοιπόν από την αρχή της σεζόν στην εκπομπή αυτή κάνουν κάτι σκετσάκια και σχεδόν σε κάθε εκπομπή δείχνουν και ένα καινούργιο επεισόδιο. Τα έχουν ονομάσει "Η οδύσσεια μιας περιφρονημένης" και παίζουν οι ίδιοι οι παρουσιαστές. Χαρίζουν καθημερινά πολύ γέλιο και ατάκες που μας μένουν και τις χρησιμοποιούμε. Η ιστορία της περιφρονημένης βασίζεται στην ζωή μιας κοπέλας που έχει ένα παιδί από τον πιο όμορφο άντρα του κόσμου και αυτός έχει εξαφανιστεί αφήνοντας την μόνη της με τον πλούσιο πατέρα της και την κακιά μητριά της που θέλει να φάει την περιουσία της. Ο γοητευτικός έρωτας της ζωής της, ο Σαν Να Ταν Φλεβάρης Πόντε, γυρνάει στην περιφρονημένη ή αλλιώς Μαρία Κοντράδος Απολοσόντος Κοκορόσος για να ζήσουν σαν μια οικογένεια, αλλά ο πατέρας της Μαρίας σκοτώνεται από την κακή μητριά της ή αλλιώς Ντορα Ντίρι Ντάρα Ντρα, η οποία είναι ερωτευμένη με τον Σαν Να Ταν Φλεβάρη και προσπαθεί να τους χωρίσει καθώς και να πάρει τα λεφτά της Μαρίας. Δεν βγάζει νόημα το σενάριο και συνεχώς περιπλέκεται και γεννιούνται και άλλα μωρά καθώς και άλλα μίση. Μπαίνουν και καινούργια άτομα στην ιστορία αυτή και με λίγα λόγια σε κάθε καινούργιο επεισόδιο δεν ξέρουμε τι γίνεται. Ελπίζω να συνεχιστεί και να μας χαρίζει γέλιο. Δείτε και ένα βιντεάκι από ένα επεισόδιο της σειράς...













Πηνελόπη
penelope@rouamat.com

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Editorial

Η γιαγιά μου -και πιθανόν και οι δικές σας- αυτό που έλεγε πάντα ήταν ότι πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι. Μικρός λογικό ήταν να το ακούω και να μην το καταλαβαίνω καθώς η άγνοια είναι ευτυχία. Μεγαλώνοντας παρ' όλα αυτά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, η εν λόγω παροιμία δεν μπορούσε να είναι πιο αληθινή.

Οι εγκληματίες μας μείναν ίδιοι. Ασχολούμαστε με το Β. Παλαιοκώστα (πάλι) θεωρώντας πως αυτός είναι υπεύθυνος για το δέμα-βόμβα στο πολιτικό γραφείο του κ. Χρυσοχοϊδη. Επίσης και για το πρόβλημα υποσίτισης στην Αφρική. Πραγματικά απίστευτο το πως μπορούμε να χρεώνουμε ότι έξυπνο έγκλημα έχει λάβει χώρα σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Αλλά ακόμη και αν δεχθούμε ότι κάτι τέτοιο ισχύει σε περίπτωση που δεν διαβάσατε για το πως βρέθηκε ο ένοχος, σας ενημερώνω ότι ήταν χάρη σε ένα δακτυλικό αποτύπωμα που βρέθηκε από το κατεστραμμένο δέμα μετά την έκρηξη. Και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν όταν πρόκειται για τέτοιου είδους περιστατικά να κάνουμε το CSI  να φαίνεται γατάκι μπροστά μας, ενώ όταν πρόκειται για υποθέσεις κλοπής ελληνικού δημοσίου χρήματος και διαφθοράς, στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα (χμ,χμ), να χρειαζόμαστε πέντε επιτροπές και πολύυυυυυυυ καιρό για να καταλήξουμε σε αδιέξοδο; Τυχαίο δεν νομίζω!

Τα κόμματα μας μένουν ίδια. Το κυβερνών κόμμα συνεχίζει στην χωρίς όρους παράδοση στα σχέδια του Γαλλογερμανικού άξονα. Και εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι δεν μου αρέσει η ονομασία που έχει πάρει και σύντομα βλέπω να γράφει ο Geek Limbo για τα νέα fps που προσομοιώνουν την ιστορία του WWIII (είδες που ήθελες και αλλαγές;!). Η αντιπολίτευση από την άλλη ως συνήθως είναι λιγότερο χρήσιμη από αποσμητικό χώρου στο τμήμα αρωμάτων του Hondos Center. Τέλος το επικρατέστερο όλων ακροαριστερό κόμμα ΚΚΕ προτείνει να νομιμοποιήσουμε όλους τους μετανάστες στην Ελλάδα, οικονομικούς και πολιτικούς. Ίσως πρέπει να τους στείλουμε στο δημοτικό για επανάληψη της αριθμητικής. Έχουμε και λέμε, 126.000 και βάλε μετανάστες ετησίως συν τους υπάρχοντες με επιπλέον μεταβλητή του απογόνους, μας κάνει σαν Έλληνες μειονότητα στην ίδια μας την χώρα εντός μερικών ετών. Επιπρόσθετα το να πετάμε απλά νούμερα στο τραπέζι είναι είτε ανεύθυνο είτε κουτοπόνηρο. Οι υπόλοιπες συντηρητικές χώρες δίνουν 30% ποσοστό ασυλίας μεν αλλά σε ένα αριθμό απόλυτα πολύ μικρότερο από αυτόν της Ελλάδας, αναλογικά σχεδόν ανύπαρκτο. Πρέπει να παράσχουμε πολιτικό άσυλο σε αυτούς που το χρειάζονται αλλά κάτω από προϋποθέσεις και στο μέτρο του δυνατού.

Τέλος η εν γένει δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται από την εκάστοτε κυβέρνηση τα τελευταία 35 χρόνια δεν λέει να αλλάξει, αφού ανακοινώνονται μειώσεις μισθών και θέσεων εργασίας σε ιδιωτικό τομέα, όταν την ίδια στιγμή ο δημόσιος ζει και βασιλεύει. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης  ανακοίνωσε την πρόσληψη 10.600 υπαλλήλων, τόνισε ότι δεν θα υπάρξουν περαιτέρω μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα και όλα θα βαίνουν και πάλι καλώς.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου και άλλες χίλιες τέτοιες παροιμίες θα μπορούσα να βρω για σχολιάσω το πως έχουν τα πράγματα στις μέρες μας. Σημείο των καιρών μας αποτελεί συνεχής στασιμότητα αν όχι και οπισθοδρόμηση. Στα λόγια του Όλι Ρεν "καλό κουράγιο".


Καλή εβδομάδα σε όλους!




Κωνσταντίνος Μουράτης
kmouratis@rouamat.com

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Μεγάλοι έρωτες, μεγάλοι καιροί...





 Πάει πολύς καιρός από τότε που έγραψα φιλοσοφικό άρθρο για θέματα καίρια μεν όχι απαραίτητα επίκαιρα δε, όμως αποφάσισα να αφήσω την κοινωνική πραγματικότητα στην άκρη, καθώς έχει καταντήσει τετριμένη και να ασχοληθώ με κάτι πιο ενδιαφέρον. Έχει λίγο καιρό τώρα που διαβάζω από τους συντάκτες του RouMat, να εκφράζουν την ανησυχία τους για την έλλειψη φαντασίας σε όλους τους κλάδους, από αυτοκίνηση μέχρι lifestyle, geek και πολιτική και πως κατ' επέκταση αυτό αποτελεί τροχοπέδη στην περεταίρω εξέλιξη του κόσμου.
  Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες απόψεις κυκλοφορούν πολύ στον αέρα και μάλιστα είναι δύσκολο να τις αγνοήσεις και πολύ παραπάνω να τις αντικρούσεις. Αν κοιτάξει κανείς γύρω μας μόνο από απλά καθημερινά πράγματα θα πάρει μια γεύση. Η μόδα επέστρεψε στα 60s και κάποιες φορές πιο πριν με κουρέματα περίεργα όπως χωρίστρες και μουστάκια, με γιλέκα και καπέλα για τους άντρες, υπερβολικά χρώματα για τις γυναίκες κλπ. Η μουσική από την άλλη κάτι πάει να κάνει εισάγοντας καινούργιες τεχνολογίες και παραμορφώσεις στις φωνές που άνετα όμως θυμίζουν ελεκτροποπ των 70s και 80s. Παλιές γραφικές blockbuster ταινίες που τις κάνουν ριμεικ ή σικουελ. Μοντέλα αυτοκινήτων που είχαν βγει στο παρελθόν και με απλά πιο στρογγυλές μορφές και καινούργιες μηχανές ξαναμπαίνουν στην αγορά. Τέλος οι πολιτικοί ανά τον κόσμο ανατρέχουν σε συντηριτικές απόψεις του παρελθόντος και σε οικονομικά πλάνα που βρίσκουν τις ρίζες τους στη Σμισθόνια συμφωνία ή ακόμη πιο παλιά σε επόχες Smoot Hawley και βάλε. Έτσι λοιπόν με υποτιθέμενους ρυθμούς ανάπτυξης και εξέλιξης προχωράμε μπροστά και την ίδια στιγμή πηγαίνουμε πίσω...
   Τι είναι λοιπόν αυτό που φταίει και οι πρόγονοι μας, μας άφησαν πίσω στον αγώνα της δημιουργίας με κάτι παραπάνω από απλά μια διαφορά στήθους; Κάποιοι το λέγανε mojo, κάποιοι καλλιτεχνική φλέβα και κάποιοι απλά φαντασία. Κι όμως κανένα από αυτά δεν θεωρώ ότι μας λείπει καθώς έχουμε τα ίδια ενεργοποιημένα γονίδια με παλιά αν όχι και περισσότερα. Αυτό λοιπόν που παρατήρησα είναι, όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται, ο έρωτας. Δεν αναφέρομαι στην σαρκική του υπόσταση αλλά στην πιο συναισθηματική. Κάπου ανάμεσα σε στρες, κυνήγι για φήμη, δόξα και χρήμα και άλλα σημεία των καιρών κάτι κάπου χάθηκε.
   Προκειμένου να γίνω πιο κατανοητός εξηγούμαι. Από παλαιοτάτων χρόνων πολλά μεγαλά άλματα της ανθρωπότητας που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας βρίσκαν τις ρίζες τους σε μεγάλους έρωτες. Η Τροία, η απόρθητη αυτή πόλη κατακτήθηκε στο όνομα μιας Ελένης, ο Καίσαρας θέλησε την Αίγυπτο λόγο της Κλεοπάτρας και τέλος ο Ναπολέοντας αφιέρωσε όλες του τις μάχες για να μπορεί να φανεί αρκετά άντρας στα μάτια της Ζοζεφίνας. Προχωρόντας και σε πιο καλλιτεχνικά μονοπάτια ο Σέξπιρ εμπνεύστηκε τα μεγάλα του έργα από έρωτες της εποχής με τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα να πρωτοστατούν, διατεθειμένοι να πεθάνουν ο ένας για τον άλλον χωρίς δισταγμό. Οι μεγαλύτερες όπερες πάτησαν πάνω σε μυθικούς έρωτες όπως αυτού του Τριστάνου και της Ιζόλδης. Ο Νταλί διένυσε μία από τις πιο δημιουργικές του εποχές όταν πέθανε η γυναίκα του και θέλησε να εκφράσει τον έρωτα προς την χαμένη αγάπη του. Τέλος ο Δοξιάδης μέσα από το βιβλίο του “Ο θείος Πέτρος” μας διηγείται την ιστορίας μιας ιδιοφυίας, του Θείου Πέτρου, που από τότε που γνώρισε τον έρωτα και μετά προσπάθησε να λύσει την εικασία του Γκόλντμπαχ προκειμένου να της αποδείξει ότι ήταν μια μεγάλη ιδιοφυία και να αγγίξει την καρδιά της.
   Εν τέλει μπορούμε να πούμε ότι ο έρωτας ευθύνεται για αυτού του είδους την οπισθοδρόμηση που ανέφερα πιο πάνω; Ίσως όχι και μπορούμε να υποστηρίξουμε με πολλές και διάφορες εφευρέσεις και δημιουργίες του παρόντος, ότι ο κόσμος πάει μπροστά. Το ζήτημα είναι όμως ότι πλέον δεν υπάρχει η χαρά της δημιουργίας που κρύβεται στον έρωτα που μπορεί να έχουμε προς έναν άνθωπο ή και προς κάποιο αντικείμενο των επιστημών και των τεχνών. Το σίγουρο είναι σε κανένα κομμάτι της κοινωνίας μας δεν βλέπουμε κάτι με φαντασία. Δεν βλέπουμε κάτι το οποίο πραγματικά θα μας συγκινήσει και θα μας προκαλέσει συναισθήματα. Αυτό σίγουρα δεν οφείλεται σε κάποιο γεγονός του στιλ, ότι δεν είμαστε τόσο συναισθηματικοί, παρά μόνο στο ότι δεν έχουμε εμφυσήσει συναισθήματα στις δημιουργίες μας κι αυτό γιατί δεν γεννήθηκαν τα συναισθήματα αυτά σε μας...





Κωνσταντίνος Μουράτης
kmouratis@rouamat.com

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

The Geek Limbo: Oh snap Activision!


Η People Can Fly, στα πλαίσια της προώθησης του νέου της fps Bulletstorm, κυκλοφόρησε
το παρακάτω video. Το video απεικονίζει ένα υποτιθέμενο fps με τίτλο “Duty Calls” που σατυρίζει
όλα τα παιχνίδια μοντέρνου πολέμου (Call Of Duty, Medal Of Honour, Battlefield) που ,όπως έχω
θίξει σε παλαιότερο άρθρο, επαναλαμβάνονται σε απελπιστικό σημείο.



Βρήκα το video ξεκαρδιστικό αλλά η λογική αυτής της διαφημιστικής καμπάνιας είναι λίγο
ανώριμη. Άσε που τα pop-up μηνύματα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού που κοροϊδεύει ούτε στο
Bulletstorm είναι λίγα. Ίσως όμως αυτή πρέπει να είναι η αντιμετώπιση μας προς εταιρείες που
χρεώνουν ένα DLC 15$ που περιέχει απλά 4 μόνο νέες πίστες.




Βαγγέλης Σωφρονάς
vsofronas@rouamat.com