Αρχείο

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Editorial

Η γιαγιά μου -και πιθανόν και οι δικές σας- αυτό που έλεγε πάντα ήταν ότι πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι. Μικρός λογικό ήταν να το ακούω και να μην το καταλαβαίνω καθώς η άγνοια είναι ευτυχία. Μεγαλώνοντας παρ' όλα αυτά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας, η εν λόγω παροιμία δεν μπορούσε να είναι πιο αληθινή.

Οι εγκληματίες μας μείναν ίδιοι. Ασχολούμαστε με το Β. Παλαιοκώστα (πάλι) θεωρώντας πως αυτός είναι υπεύθυνος για το δέμα-βόμβα στο πολιτικό γραφείο του κ. Χρυσοχοϊδη. Επίσης και για το πρόβλημα υποσίτισης στην Αφρική. Πραγματικά απίστευτο το πως μπορούμε να χρεώνουμε ότι έξυπνο έγκλημα έχει λάβει χώρα σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Αλλά ακόμη και αν δεχθούμε ότι κάτι τέτοιο ισχύει σε περίπτωση που δεν διαβάσατε για το πως βρέθηκε ο ένοχος, σας ενημερώνω ότι ήταν χάρη σε ένα δακτυλικό αποτύπωμα που βρέθηκε από το κατεστραμμένο δέμα μετά την έκρηξη. Και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν όταν πρόκειται για τέτοιου είδους περιστατικά να κάνουμε το CSI  να φαίνεται γατάκι μπροστά μας, ενώ όταν πρόκειται για υποθέσεις κλοπής ελληνικού δημοσίου χρήματος και διαφθοράς, στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα (χμ,χμ), να χρειαζόμαστε πέντε επιτροπές και πολύυυυυυυυ καιρό για να καταλήξουμε σε αδιέξοδο; Τυχαίο δεν νομίζω!

Τα κόμματα μας μένουν ίδια. Το κυβερνών κόμμα συνεχίζει στην χωρίς όρους παράδοση στα σχέδια του Γαλλογερμανικού άξονα. Και εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι δεν μου αρέσει η ονομασία που έχει πάρει και σύντομα βλέπω να γράφει ο Geek Limbo για τα νέα fps που προσομοιώνουν την ιστορία του WWIII (είδες που ήθελες και αλλαγές;!). Η αντιπολίτευση από την άλλη ως συνήθως είναι λιγότερο χρήσιμη από αποσμητικό χώρου στο τμήμα αρωμάτων του Hondos Center. Τέλος το επικρατέστερο όλων ακροαριστερό κόμμα ΚΚΕ προτείνει να νομιμοποιήσουμε όλους τους μετανάστες στην Ελλάδα, οικονομικούς και πολιτικούς. Ίσως πρέπει να τους στείλουμε στο δημοτικό για επανάληψη της αριθμητικής. Έχουμε και λέμε, 126.000 και βάλε μετανάστες ετησίως συν τους υπάρχοντες με επιπλέον μεταβλητή του απογόνους, μας κάνει σαν Έλληνες μειονότητα στην ίδια μας την χώρα εντός μερικών ετών. Επιπρόσθετα το να πετάμε απλά νούμερα στο τραπέζι είναι είτε ανεύθυνο είτε κουτοπόνηρο. Οι υπόλοιπες συντηρητικές χώρες δίνουν 30% ποσοστό ασυλίας μεν αλλά σε ένα αριθμό απόλυτα πολύ μικρότερο από αυτόν της Ελλάδας, αναλογικά σχεδόν ανύπαρκτο. Πρέπει να παράσχουμε πολιτικό άσυλο σε αυτούς που το χρειάζονται αλλά κάτω από προϋποθέσεις και στο μέτρο του δυνατού.

Τέλος η εν γένει δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται από την εκάστοτε κυβέρνηση τα τελευταία 35 χρόνια δεν λέει να αλλάξει, αφού ανακοινώνονται μειώσεις μισθών και θέσεων εργασίας σε ιδιωτικό τομέα, όταν την ίδια στιγμή ο δημόσιος ζει και βασιλεύει. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης  ανακοίνωσε την πρόσληψη 10.600 υπαλλήλων, τόνισε ότι δεν θα υπάρξουν περαιτέρω μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα και όλα θα βαίνουν και πάλι καλώς.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου και άλλες χίλιες τέτοιες παροιμίες θα μπορούσα να βρω για σχολιάσω το πως έχουν τα πράγματα στις μέρες μας. Σημείο των καιρών μας αποτελεί συνεχής στασιμότητα αν όχι και οπισθοδρόμηση. Στα λόγια του Όλι Ρεν "καλό κουράγιο".


Καλή εβδομάδα σε όλους!




Κωνσταντίνος Μουράτης
kmouratis@rouamat.com