Τα τελευταία τρία χρόνια όλη η καλοκαιρινή καταστροφολογία έχει πέσει γύρω από το κάμπινγκ του ΑΠΘ στο Ποσείδι. Βουλωμένες τουαλέτες, χάλια φαγητά, ο ένας πάνω στον άλλο, διαστημόπλοια, εξωγήινοι, AIDS και το global warming, όλα συμβαίνουν. Όντας φαν των φτηνών και “χαλαρών” διακοπών αυτά τα τελευταία καλοκαίρια δεν έχω λείψει από το Ποσείδι και αυτό που έχω να πω είναι ότι τίποτα από αυτά δεν είδα με τα μάτια μου.
Σίγουρα τα πρώτα δύο σαββατοκύριακα είναι δύσκολα αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι ακόμη επιλογή μας το πότε θα πάμε και -με μια δόση υπερβολής- πάνω-κάτω ξέρουμε τι θα συναντήσουμε. Στην τελική, μιλάμε για ένα φοιτητικό κάμπινγκ στο οποίο, μέχρι φέτος τουλάχιστον, δε δίναμε ούτε σεντ. Όσοι έρχονται στο φοιτητικό κάμπινγκ με προσδοκίες rooms to let και άνω καλύτερα να μην έρθουν ποτέ, απλά γεμίζουν τους υπόλοιπους με αρνητική ενέργεια και γκρίνια σε ένα μέρος που πιο “χαλλλαρά” δε γίνεται. Επίσης, ξέρω πάμπολλα άτομα που δεν έχουν πάει ποτέ και τους έχει δημιουργηθεί η εικόνα μιας χωματερής με έξαλλους φοιτητές.
Επί του θέματος, μόλις γύρισα από μια εβδομάδα ολόκληρη στο Ποσείδι και αυτό που έχω να πω είναι ότι πέρασα ΥΠΕΡΟΧΑ. Οι τουαλέτες ήταν πεντακάθαρες ακόμη και το Σάββατο και, για να προσθέσουμε και κάτι άλλο επ'αυτού, δίπλα από ΚΑΘΕ τουαλέτα υπάρχει λάστιχο οπότε οποιοσδήποτε δεν είναι αρκετά κομπλεξικός ώστε να θέλει να “τρολλάρει” και στις διακοπές επιστρατεύει το φιλότιμό του και σταματάει να γκρινιάζει. Το γεγονός ότι μπορείς να τρως φρούτο, φαγητό και σαλάτα με 2 και 3 ευρώ, σε μια ποικιλία τριών διαφορετικών φαγητών και ποιοτικά καλύτερο από τους γύρους που κατεβάζουν όλοι επί ένα χειμώνα είναι ευτύχημα. Όσο για το χώρο -και εδώ θα εμμείνω στο Σάββατο- είναι αλήθεια ότι στο beach bar γίνεται ο χαμός. Ωστόσο, Σάββατο απόγευμα και υπήρχε ακόμη αρκετός χώρος για να στηθούν σκηνές και κάθε “στρουμφοχωριό” είχε και τον προσωπικό του χώρο ώστε να μην είναι ο ένας πάνω στον άλλο. Και μιλάμε για το τρίτο σ/κ λειτουργίας.
Επίσης, αυτό που παρατήρησα ήταν ότι φέτος το Ποσείδι ήταν πιο ήρεμο από ποτέ. Τα παιδιά ήρθαν για να χαλαρώσουν, προτιμούσαν να κάθονται στην παραλία παρά να χτυπιούνται στις μπάρες και ως συνήθως το αλκοόλ -του Lidl- έρρεε άφθονο. Ωστόσο έχω να καταγγείλω την Πιθηκίαση όλων που απλά αμολούν τα σκουπίδια τους από δω κι από κει και ο χώρος ακόμη και η παραλία που ασχημαίνουν είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Και μία ακόμη καταγγελία όσον αφορά το -ιδιωτικό- beach bar το οποίο χρέωνε τον μισή-μερίδα-καφέ 2,5 και 3,5 ευρώ και τα αναψυκτικά 2. Ντροπή σας. Αν θέλουμε όμως να σας αγνοήσουμε μπορούμε πάααρα πολύ εύκολα και δε θα σας βγει σε καλό.
Τέλος, όσον αφορά τα 5 ευρώ που από φέτος τέθηκαν σαν είσοδος για όλη τη σεζόν το βρίσκω απολύτως λογικό και, απ' ότι φαίνεται, έπιασαν τόπο στην καλύτερη λειτουργία του κάμπινγκ. Μιλάμε για ένα μέρος που αν το επιθυμεί ο καθένας μπορεί να ξοδεύει πολύ λιγότερα χρήματα από ότι αν ήταν στη Θεσσαλονίκη ή -εννοείται- οπουδήποτε αλλού για διακοπές. Για ακόμη φορά όμως, -drum roll- η ΠΚΣ ήταν εκεί με τα 15 της άτομα και το πανό της για να διαδηλώσει για το “χαράτσι” των 5 ευρώ και για το “φακέλωμα” της φωτογραφίας στην κάρτα εισόδου. Και φυσικά μετά τη μισάωρη διαδήλωσή τους, τα περήφανα παιδιά κάνανε check in και μπήκανε να απολάυσουν κι αυτοί... ποσειδιάσματα. Όσο για το “φακέλωμα”, ήθελα να τους πιάσω έναν ένα και να τους ρωτήσω πόσοι από αυτούς έχουνε facebook. Enough said.
Τελικά... ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΠΗΓΑΙΝΑ και περιμένω να δω όλον αυτόν το χαρούμενο κόσμο ξανά εκεί! Οι γκρινιάριδες να πάτε στις Καλλιθέες και στις Μυκόνους στα δωματιάκια σας, τα άσπρα σεντονάκια σας, τους τοίχους τριγύρω σας και αφήστε μας εμάς να κάνουμε στρουμφοχωριά! See you there!
Σοφία Πυργιώτη
spyrgioti@rouamat.com
