Αρχείο

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Εθνική Ελλάδος Μπασκετ! Η συνέχεια...




  Τις επόμενες  χρονιές  (93' , 94' , 95' , 97' , 98' ) έφτανε πάντα στα ημιτελικά αλλά δεν κατάφερε πότε να κάνει το βήμα παραπάνω και  να πάρει μετάλλιο καταλήγοντας και τις πέντε φορές στην τέταρτη θέση και κάνοντας την όχι μόνο μια από τις πιο υπολογίσιμες ομάδες αλλά και προσδίδοντας της σχεδόν αυτόματα τον τίτλο του φαβορί σε οποιαδήποτε διοργάνωση για την κατάκτηση μεταλλίου!!

  Αλλά όπως όλες οι μεγάλες ομάδες έτσι και η εθνική έφτασε σε ένα σημείο οπού ήρθε η παρακμή της...μια δύσκολη πενταετία από το 1999 έως το 2004 όπου σε δυο συνεχόμενα ευρομπασκετ (99' και 2001 ) δεν κατάφερε να σημειώσει καμία επιτυχία έχοντας ως αποτέλεσμα να μην καταφέρει να προκριθεί ούτε στους ολυμπιακούς αγώνες του Σύδνεη το 2000 κάνοντας τους πολυάριθμους μέχρι τότε οπαδούς της να δυσανασχετήσουν κυρίως γιατί ήρθε ξαφνικά!!

  Το 2003 όμως η ελληνική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης (Ε.Ο.Κ.) είδε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά και βλέποντας ότι πλησιάζουν και οι ολυμπιακοί αγώνες στην Ελλάδα αποφάσισαν να αλλάξουν ριζικά την ομάδα προσλαμβάνοντας για προπονητή τον μεγάλο Γιάννη Ιωαννίδη ή όπως είναι το ψευδώνυμο του Ξανθός!! Ο Ιωαννίδης κάνοντας πολλές αλλαγές στο ροστερ της ομάδας κατάφερε και κατέκτησε την 5η θέση στο ευρομπασκετ της Σουηδίας και έδωσε σε όλους τους Έλληνες ξανά ελπίδα για το μέλλον αυτής της ομάδας.

   Στους ολυμπιακούς αγώνες της Ελλάδας το 2004 η εθνική αλλάζει προπονητή καθώς ο κος Ιωαννίδης παραιτείται από τη θέση του προπονητή έχοντας εκλεγεί από το λαό να μπει στη βουλή! Έτσι τη θέση του παίρνει μια μεγάλη δόξα του ελληνικού μπάσκετ ο Παναγιώτης Γιαννάκης ο οποίος είχε παίξει για 20 χρόνια με το εθνόσημο και ήξερε πολύ καλά  τη συνταγή για να κατακτήσει κάποιος ένα χρυσό μετάλλιο  σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα!! Ωστόσο το 2004 στα προημιτελικά αποκλείστηκε από την μετέπειτα χρυσή ολυμπιονίκη αργεντινή και κατέκτησε τελικά την πέμπτη θέση.

   Το 2005 όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά!! Η νεανική εθνική υπό την καθοδήγηση του “δράκου” Παναγιώτη Γιαννάκη  ταξιδεύει στην Σερβία και συγκεκριμένα στο Βελιγράδι για να μας χαρίσει ακόμα μια μεγάλη στιγμή! Κληρώνεται στον όμιλο με Σλοβενία, Γαλλία και Βοσνια- Ερζεγοβίνη και παίρνει τη 2η θέση καθώς έχασε μόνο από τη Σλοβενία!! Στην προκριματική φάση αντιμετωπίζει το Ισραήλ το οποίο και νικάει με 67-61 και προκρίνεται στους ημιτελικούς με αντιμέτωπο την Ρωσία την οποία επίσης κερδίζει με 66-61 !!

  Σε έναν από τους πιο αμφίρροπους ημιτελικούς που έχουμε δει ποτέ η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη Γαλλία την οποία είχε κερδίσει στη φάση των ομίλων με 14 πόντους διαφορά  (64-50) αλλά η παρέα των Toni Parker και Boris Diaw δεν είχε έρθει για να χάσει !! Σε ένα ματς για γερά νευρά και ενώ απέμεναν 1 λεπτό και 12 δευτερόλεπτα για να λήξει ο αγώνας η Γαλλία ήταν μπροστά με 7 πόντους και όλα φαίνονταν ότι είχαν τελειώσει αλλά όπως έχουμε δει άπειρες φορές , όχι μόνο στο μπάσκετ , τίποτα δεν έχει τελειώσει άμα δεν ακουστεί η κόρνα!! Με περίσσια καρδιά και άμυνα για σεμινάριο η Ελλάδα βρέθηκε να χάνει 66-64 ενώ είχαν απομείνει μόλις 11 δευτερόλεπτα ο Διαμαντίδης βάζει ένα τεράστιο τρίποντο και στέλνει όλη την Ελλάδα στον .... έβδομο ουρανό και την ομάδα στον τελικό!!



 Εκεί θα αντιμετωπίσει την Γερμανία του μεγάλου Ντιρκ Νοβιτσκι αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να εμποδίσει αυτή την ομάδα από την κατάκτηση του 2ου χρυσού της μεταλλίου και με χαρακτηριστική άνεση και τελικό σκορ 78-62 !!Στην καλύτερη πεντάδα οι Παπαλουκάς και Διαμαντίδης με καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης τον Νοβιτσκι !Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν την έναρξη του τουρνουά και ενώ κανείς δεν πίστευε σε μια τόσο μεγάλη διάκριση ο τότε αρχηγός της εθνικής Μιχάλης Κακιούζης είχε πει ότι η Ελλάδα θα κερδίσει το χρυσό  δείγμα της πίστης και της μεγάλης θέλησης της ομάδας !!

  Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν καθώς στο Παγκόσμιο του 2006 στην Ιαπωνία η εθνική έκανε μια μεγάλη εμφάνιση φτάνοντας στον ημιτελικό και με αντίπαλο την Αμερική με ένα ρόστερ γεμάτο μεγάλα ονόματα (Lebron James , Dwayne Wade , Chris bosh , Kirk Hinrich , Dwight Howard ) καταφέρνει να νικήσει την μέχρι τότε υπερομάδα που όλοι έλεγαν ότι είναι ανίκητη με 101-95 και κάνοντας για μια ακόμα φορά περήφανους και ας μην κατάφεραν τελικά να κερδίσουν την Ισπανία στον τελικό!!


  Τις επόμενες χρονιές το 2007 και το 2008 επιβεβαίωσε ότι είναι μια μεγάλη ομάδα και όχι ένα πυροτέχνημα κατακτώντας την 4η και 5η θέση αντίστοιχα ! Το 2009 στο ευρομπασκετ τις Πολωνίας έρχεται ακόμα μια μεγάλη επιτυχία για την εθνική μας καθώς θα κατάκτησή την 3η θέση και το χάλκινο μετάλλιο νικώντας στον μικρο τελικό την Σλοβενία με ένα πόντο ενώ είχε αποκλειστεί στον ημιτελικό από τον κακό της δαίμονα τα τελευταία χρόνια την Ισπανία έχοντας ταυτόχρονα και κακή διαιτησία....

  Στο πιο πρόσφατο παγκόσμιο του 2010 στη γείτονα τουρκιά η εθνική δεν τα πήγε και τόσο καλά και αποκλείστηκε για ακόμα μια φορά από την Ισπανία στη φάση των 16 φέρνοντας θύελα αντιδράσεων και αποχωρήσεων από την εθνική με πιο μεγάλη απώλεια αυτή του Δημήτρη Διαμαντίδη !
Φέτος λοιπόν έχουμε το ευρωπαϊκό της Λιθουανίας όπου η εθνική πάει με νέο προπονητή τον Ηλία Ζούρο και με πολλά νέα παιδιά στην σύνθεση της (Νικ Καλαθης , Κώστα Σλουκα , Κώστα Παπανικολάου ) αλλά τα μέχρι τώρα φιλικά προετοιμασίας δείχνουν ότι η ομάδα έχει δέσει πολύ καλά και ότι αυτή η αλλαγή σε τεχνική ηγεσία και ρόστερ έχει αφήσει πολλές καλές εντυπώσεις !! Προσωπική μου άποψη ? 31/08/11 προτείνω να συντονιστείτε και να παρακολουθήσετε την αγαπημένη όλων μας να αγωνίζεται με την Βοζνία – Ερζεγοβίνη στις 6 το απόγευμα ! Πάντως βλέποντας πίσω , όλα αυτά , που έχει καταφέρει η εθνική μας τις τελευταίες δεκαετίες ,δείχνει ότι μια μικρή χώρα με μόλις 10 εκατομμύρια κόσμο μπορεί να βγάλει μεγάλους παίκτες με μεγάλη καρδιά.....


Καλή εβδομάδα σε όλους !






Γιώργος Παπαρήγας

PEEPING TOM: ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΟΙΑΣΟΥ ΚΑΙ ΓΥΜΝΑΣΟΥ



  Το θυμάστε το ρητό; Εγώ έκανα πολλές προσπάθειες να το ξεχάσω over the years αλλά δεν τα κατάφερα. Αυτό που κατάφερα είναι κάθε εξάμηνο περίπου τα τελευταία 4 χρόνια να καταπιάνομαι με κάτι καινούργιο ή να επιστρέφω σε παλιές γνωστές αγάπες. Και φυσικά μιλάω για γυμναστική-αθλητισμό. Εμείς οι δύο πάντα είχαμε σχέση αλλά η σχέση μας ήταν περισσότερο σχέση πάθους (οι γνωστές του εξαμήνου που λέγαμε) παρά δέσμευση ζωής.

  Το ζήτημα που θίγω σήμερα... πονάει! Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Για σήμερα λοιπόν θα μεταμορφωθώ σε οποιονδήποτε politically correct φαν της καλής ζωής και του αθλητισμού! Πιάνοντας πρώτα τα δικά μου, έχω περάσει από όλες τις μορφές ατομικού αθλητισμού, από τον “έρωτα” που με πλήγωσε τον κλασσικό και όχι μόνο χορό, διάφορες πολεμικές τέχνες της ανατολής -η γυμναστική με τη σωστότερη φιλοσοφία που ανήκει στο είδος της lifetime αφοσίωσης- περιστασιακή για -παιδικά- χρόνια κολύμβηση και ξερό-3-φορές-την-εβδομάδα γυμναστήριο. Είδατε που σας έλεγα;! Σχέσεις! Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όποτε ξεπερνάω τους δύο μήνες μαλθακότητας νιώθω ο χειρότερος couch potato.
           
   Για όλους τους ανθρώπους που έχουν μακρόχρονη σχέση με τον αθλητισμό “το σώμα” είναι το τελευταίο ζήτημα που τους απασχολεί και, για αυτόν ακριβώς το λόγο, όσοι καταπιάνονται με κάθε είδους γυμναστική προκειμένου να φτιάξουν “κορμί θανατηφόρο” δημιουργούν μια σχέση το πολύ 3 χρόνων που νωρίς με μεγάλη άνεση βαριούνται και αργότερα με μεγαλύτερη ευκολία τα παρατάνε... εκτός αν το κίνητρο είναι... μεγάαααλη ματαιοδοξία.




σημαντική διαφορά... Αυτήν εννοώ.

   Το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να αποκομίσει κανείς από τον αθλητισμό γενικότερα είναι η καλή σχέση με τον εαυτό του. Είναι πολύ εύκολο για όλους μας να επικεντρωθούμε σε κάτι συγκεκριμένο αλλά... what about balance? Νους υγιής εν σώματι υγιή έλεγαν.. οι δικοί μας και, πραγματικά, η καλή φυσική κατάσταση επηρεάζει και την πνευματική απόδοση και τη.. σεξουαλική (ενδορφίνες και τα λοιπά!) για να μην πιάσουμε -ξανά- την ψυχική υγεία, την ευφροσύνη και ειδικότερα την αυτοπεποίθηση.

    Εν τέλει, με τη μετακόμισή μου στα “προάστια”  και έχω πεζοδρόμια που με χωράνε είπα να ξεκινήσω την οικονομικότερη και πιο ολοκληρωμένη γυμναστική, το τρέξιμο... πρωί ή, αν θέλετε, επέκτεινα και επιτάχυνα το καθημερινό μου δρομολόγιο για καφέ. Δεδομένης της αντοχής μου πάντα απέρριπτα αυτή τη λύση αλλά, όπως κάθε... νέα σχέση, αυτή τη στιγμή βλέπω τα θετικά και είμαι υπερ-ενθουσιασμένη με όλα αυτά που κερδίζω: ξύπνημα, αισθητική, γυμναστική και καθάρισμα πνευμόνων... Καθόλου αμελητέο.

   Κατανοώ απόλυτα τη βαρεμάρα. Και η αφεντιά μου είναι εξαιρετικά τεμπέλικη και αναβλητική αλλά δεν μπορεί να αντισταθεί στη δημιουργία και στην ανανέωση. Εύχομαι να έπεισα και τους σκεπτικούς έστω να κάνουν το πρώτο βήμα και, αυτή τη σεζόν, να ξεκινήσουν αυτό που σκεφτόταν να κάνουν... και, το πολύ πολύ, να τα παρατήσετε σε έξι μήνες!!!

           
Καλή και δημιουργική σεζόν σε όλους μας! Welcome back!


                                                                                                           
Σοφία Πυργιώτη