Finishing races is
important, but racing is more important.
Dale Earnhardt
Ο Mr. Editor αυτή την εβδομάδα γνωρίζοντας το φόρτο εργασίας μου με προέτρεψε να γράψω
κάτι διαφορετικό, πιθανώς και έξυπνα σκεπτόμενος ότι θα τελείωνα πιο νωρίς και
θα έγραφα κάτι πιο μικρό. Λάθος, ο featherweight
μυστηριωδώς και αδιανόητα δεν αλλάζει ούτε πεθαίνει αγαπητέ,
απλά σταματάει για τσιγάρο, γαλόνια
μολυβδούχας και εκκινεί πάλι. Την προηγουμενη φορα που τα ειπαμε ειχαμε κλεισει
το κειμενο λεγοντας ότι ανοιγει ένα μεγαλο κεφαλαιο για την πρωιμη αμερικανικη
κουλτουρα του customization. Αφηνοντας τη γκλαμουρια των hot rods και τους φραμπαλαδες που πιο πολύ τα κατετασαν στην κατηγορια των
στατικων μοντελων παρουσιασεων, θα παμε σε μια υποκατηγορια που ταιριαζει πιο
πολύ στα «πιστευω» του συντακτη και της στηλης.
Βασικα
συστατικα της επιτυχιας… Τι χρειαζεσαι για να
ευχαριστηθεις ένα αυτοκινητο? Ακομη πιο συγκεκριμενα, ποια είναι τα στοιχεια
πανω στη μηχανη που χωριζουν τους αμνους από τα ερίφια? Βαλτε κι ένα ακομη
ερωτημα, κατω από το bodywork
τι είναι αυτό που μετραει τελικα? Σιγουρα χρειαζεσαι ένα ακαμπτο
και ελαφρυ πλαισιο, επισης ενα συστημα αναρτησης για να συγκρατει τις κινησεις
του, φρενα που να υπερνικουν τη δυναμη του κινητηρα, μια τετραδα ελαστικα που
να αρμοζουν στην εκαστοτε χρηση του αυτοκινητου, έναν κινητηρα με σοβαρα
χαρακτηριστικα λειτουργιας και φυσικα ένα ή και περισσοτερα ζευγαρια α***** για
να κανεις κουμαντο την παραπανω κατασκευη. Παμε τωρα να απαντησουμε και στα
αλλα δυο πρωτα ερωτηματα. Τα στοιχεια που κανουν τον τροχοφορο συντροφο
ξεχωριστο, οσο corky κι αν ακουγεται, είναι όλα αυτά που σε κανουν να τον επιλεγεις κάθε
φορα αναμεσα σε όλα τα αλλα, αυτά τα στοιχεια που αποτελουν το λογο που εχει
φερειπειν πιο πολλα χιλιομετρα με τους πισω παρα με τους μπροστινους τροχους ή
που χαιρει ειδικης μεταχειρισης τις Κυριακες στο γκαραζ με τα εργαλεια ανα
χειρας και όχι στο υποστεγο του βενζιναδικου με τους αλλοδαπους να το κερωνουν.
Οσο για το τι μετραει τελικα, αν και εγκειται στις ειδικες προτιμησεις του
καθενος, προσωπικα δεν μετραει τιποτα, όλα τα λεφτα είναι η επιγευση που σου
αφηνει κάθε φορα που βγαινεις απο την διαμορφωμενη μαζα μεταλλου με τροχους και
εκεινη η στιγμη που πριν την αποχωριστεις μεχρι νεοτερας, στεκεσαι, γυρνας να
την κοιταξεις ακομη μια φορα και αποθηκευεις ακομη μια καλη αναμνηση. Αυτό
είναι που μετραει… Επειδη, όμως, το
καναμε τσοντα το θεμα, ας προχωρησουμε στο θεμα του κειμενου.
Cars made to be driven… Αυτό είναι εν πολλοις το μοτο των fan των rat
rods και εχουν ένα
καποιο δικιο ως προς το λογο που τα επιλεγουν εναντι των φαντεζι αδερφων. Αν
και ο ορος “rat rod” ξεκινησε ως υποτιμητικος
χαρακτηρισμος για κατά βαση low
budget, μισοτελειωμενων,
home projects, κατασκευασμενων
για επι της ουσιας χρηση, που ουδεμια σχεση εχουν με τα «σαλονατα» αδερφια
τους, σταδιακα απεκτησαν πολύ και φανατικο κοινο ακριβως για τους ιδιους λογους
που τα εκαναν στην αρχη προϊον κατακρισης. Τα rat rods, λοιπον, όπως λεει και ο τιτλος της παραγραφου είναι αυτοκινητα τα
οποια εχουν αποταξει τον υλικο κοσμο της επιδειξης, εχουν πεταξει την
πολυτελεια από πανω τους και χρησιμοποιουνται για την προσωπικη ευχαριστηση του
ιδιοκτητη τους. Κατά βαση είναι hot
rods τα οποια δεν
περασαν ποτε στα χερια του φανοποιου ή του ταπετσερη αλλα κρατησαν την αγριαδα
των πρωτων street rods αποποιουμενα όλα
εκεινα τα στοιχεια που κανουν τη μηχανη ομορφη στο ματι αλλα συγκρατωντας αυτά
που την κανουν ευχαριστη στο χερι. Από την εμφανιση τους μεχρι και σημερα είναι
projects που
υλοποιουνται από ενθουσιωδεις ερασιτεχνες, χρησιμοποιωντας εξαρτηματα που
βρισκονται σε μαντρες και όχι σε βιτρινες και τελουν χρεη λογου καλυψης του
ελευθερου χρονου του ιδιοκτητη τους.
Specs that make a car wanted to be driven… Παροτι είναι ηδη η τριτη φορα που το αναφερω, τα rat rods
είναι μισοτελειωμενα hot
rods και αρα τα
αυτοκινητα στα οποια βασιζονται υποκεινται στην ιδια διαδικασια τροποποιησης,
που περιλαμβανει την τροποποιηση του αμαξωματος για να είναι πιο χαμηλο, με πιο
μαζεμενες διαστασεις και οσο γινεται πιο ακαμπτο, χαμηλωμα του κεντρου βαρους
μεσω αλλαγης των χαρακτηριστικων της αναρτησης και χρησης ενός κολοσσιαιου V8 με δυσθεωρητη
χωρητικοτητα και αφθονη ροπη. Η βασικη διαφοροποιηση των rat rods
από τα μεγαλα αδελφια εγκειται στον τομεα του look και της χρησης. Εδώ
δεν θα συναντησουμε ποτε χρωμιομένες επιφανειες, φαντασμαγορικα γραφικα,
μεταλλικα τασια, ουτε καν βαφη. Ένα αυθεντικο rat rod εάν για καποιο λογο χρειαστει χρωμα αυτό θα προκυψει ειτε από ματ
επιστρωσεις (μαυρο συνηθως), ειτε από το primer πριν
τη βαφη, ειτε, εάν ο ιδιοκτητης είναι ‘corilας μεχρι το κοκκαλο, αυτό της σκουριας από
την, επιτηδευμενη και εκουσια τις περισσοτερες φορες, πολυκαιρια των
εξαρτηματων του bodywork. Για να τα παρουμε όμως από την αρχη, μετα την κατασκευη του
πατωματος/πλαισιου/αναρτησης που είναι κοινη και για τα δυο ειδη, ερχεται ο
«καλωπισμος» του οχηματος. Για την κατηγορια των rat rods τα εξαρτηματα που θα χρησιμοποιηθουν δεν χρειαζεται να είναι καν από το
ιδιο μοντελο, ουτε σε καλη κατασταση, καθε άλλο μαλιστα, τα κομματια πρεπει να
είναι σε κακη κατασταση για να βγει ο πιο underground/homemade χαρακτηρας του οχηματος προς τα εξω. Στο
ιδιο μοτιβο κινειται και το υπολοιπο look, χρησιμοποιωντας ζαντες και λαστιχα από ελαφρα
φορτηγα ή από συμβατικα οχηματα αλλα χωρις τη χρηση τασιου, για να δοθει εμφαση
στο γεγονος ότι ο ιδιοκτητης δεν φοβαται να το λερωσει χρησιμοποιωντας το σε
μια σκονισμενη/γρηγορη διαδρομη ή σε ένα λασποσμενο βαλτοτοπο για να απόφυγει
την αστυνομια…if you catch
my drift, ενώ και στον τομεα του κινητηρα, η βρωμια εχει
την τιμητικη της, οπου δεν θα συναντησεις χρωμιομενα χωνια για τα carburetors, ουτε
νικελωμενες τροχαλιες και τεποζιτακια (οσο και να το κανεις δεν λεει να
χρειαζεσαι μασκα οηυγονοκολλησης για να αλλαξεις λαδια όταν εχει ηλιο…), κάθε
άλλο, αφου τα χωνια αντικαθιστανται από σιδεροσωληνες αποχευτεσης (όχι
κυριολεκτικα…), οι κυλινδροκεφαλες, τα τεποζιτακια, οι τροχαλιες και όλα τα
αλλα λαμπερα των hot rods μενουν εσκεμμενα σε
κατασταση βρωμιας και αποσυνθεσης (εξωτερικα μονο όμως, διχως να επιρρεαζεται η
χρηστικοτητα τους) για να τονισουν, τι άλλο, τον χαρακτηρα(-ισμο). Τωρα στο
εσωτερικο, τα πραγματα είναι απλα, τα μονα amenities είναι γυμνη λαμαρινα, μερικα οργανα
εποπτειας (κανα στροφομετρο, θερμομετρο λαδιου/νερου ενώ για ταχυμετρο ουτε
λογος, ειπαμε παρανομια all
the way) καθισματα που θυμιζουν μεσαιωνικο βασανιστηριο
και τα βασικα οργανα χειρισμου, ητοι τιμονι, λεβιε ταχυτητων/χειροφρενου και τα
τρια πενταλ and that’s all…
Ανω
τελεια… Πραγματι γιατι ο Mr Editor
θα αρχισει παλι τις μαπες και πηρε να δυναμωνει παλι. Δεν θα
αφιερωσω παραπανω για τα rat
rods γιατι θα
καταληξει πονημα, απλα να πω κατι τελευταιο, είναι ισως ο,τι πιο κοντινο στην
αρχικη ιδεολογια πισω από το στοχευμενο customization για να τρεχεις, να ευχαριστιεσαι,να
μαθαινεις και όχι μονο να κερδιζεις έναν ή την προσοχη των γυρω σου. Πλεον
είναι ακομη ένα εμπορικο προϊον hobby
και εχει απειρους fan
ανα τον κοσμο (ακομη και στην Ευρωπη αλλα περισσοτερα σε επομενο
αρθρο) όμως παραμενουν πανεμορφα, αγρια και «ετοιμα για τρελες», ακριβως όπως
τοτε…Καλες βολτες, καλη εβδομαδα και ελπιζω μεχρι την επομενη που θα τα πουμε
να μην εχει παει το βιωτικο επιπεδο της χωρας πισω στην ποταπαγορευση…
Featherweight
