Αρχείο

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Editorial: Το Μπαρμπέρικο


 

  Πόσο μπορεί να αλλάξει ο εαυτός μας, αν απλά κουρευτούμε και αλλάξουμε στυλ μαλλιών; Αν για παράδειγμα έχουμε έναν άρρωστο ασθενή με μακριά μαλλιά, πόσο ακριβώς θεωρείτε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση της υγείας του; Οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι θεωρούν προφανώς ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα εσωτερικά, καθώς πρόκειται για μία επιφανειακή αλλαγή στην εξωτερική εικόνα. Άλλοι βέβαια θα ισχυριστούν ότι μία αλλαγή θα βελτιώσει κατά πολύ την εικόνα του ασθενή προς τα έξω κάτι που θα του ανεβάσει την αυτοπεποίθηση και θα τον βοηθήσει να υπερνικήσει την οποιαδήποτε ασθένεια.
 
  Ναι, ξέρω πολλά υπονοούμενα, αλλά τι κάνει νιαου νιαου στα κεραμίδια;  Η Ελλάδα λοιπόν, βρίσκεται για ακόμη μία φορά αντιμέτωπη με αυτό που ονομάζεται κρίση χρέους και αντιμετώπιση της. Δυστυχώς οι υποσχέσεις για πάτο βαρελιού στα προηγούμενα μέτρα που λήφθηκαν δεν βγήκαν αληθινές, οπότε θα πρέπει να βρούμε καινούργιες διεξόδους. Και ενώ, όλες οι υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται σε ίδια ή χειρότερη και σίγουρα πιο επικίνδυνη για το ευρώ θέση από την δική μας, αναζητούν μονοπάτια περικοπών στην φορολογία για την ελάφρυνση του πολίτη (πρακτικά είναι για την διατήρηση της αγοραστικής δύναμης πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα, προκειμένου να συνεχίσει να κινείται η αγορά), εμείς τρία χρόνια μετά την επαφή μας με την κρίση συνεχίζουμε να επιμένουμε σε δανειοδοτήσεις. Οξύμωρο αποτελεί το γεγονός ότι φτάσαμε εδώ λόγω υπερβολικής δανειοδότησης και συνεχίζουμε να κοιτάμε σαν μοναδική λύση την περαιτέρω δανειοδότηση μας.

  Το δίλλημα που αντιμετωπίζουμε στην παρούσα στιγμή είναι… Να περάσουμε ένα κούρεμα ανάλογο με αυτό που έκαναν στον Καντάφι με την ελπίδα ότι εμείς δεν θα βρεθούμε νεκροί στο έδαφος ή απλά να προσπεράσουμε το οποιοδήποτε εμπόδιο παρουσιαστεί με εναλλακτικές διαδρομές; Δεδομένου ότι στους περισσότερους ακόμα δεν είναι ξεκάθαρα τα πράγματα ας επεξηγήσουμε πρώτα τι ακριβώς είναι το haircut. Πρώτον και κύριον, δεν αποτελεί κάθετη μείωση των χρεών μίας οικονομίας ή οικονομικής μονάδας προκειμένου να πληρώσει πολύ λιγότερα την επόμενη μέρα. Το κούρεμα ελληνιστί, έχει να κάνει με το ρίσκο που αναλαμβάνει ο δανειστής. Συνεπώς όσο μεγαλύτερο το ρίσκο τόσο μεγαλύτερο το κούρεμα. Επίσης, λόγω του ότι υπάρχει ανατοκισμός των μετοχών, στην δική μας περίπτωση των κρατικών ομολόγων, σημαίνει ότι η μείωση των χρεών μας θα είναι διαφορετική από αυτή του αρχικού κουρέματος. Δηλαδή, δεδομένου ότι πλέον μετά το κούρεμα η οικονομία παρουσιάζεται πιο ασταθής, αυτός ο κίνδυνος θα ενσωματωθεί στα επιτόκια δανεισμού. Κατ’ επέκταση το αρχικό ποσό που φαίνεται να έχει μειωθεί στο 50%, μετά την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού  θα διαμορφωθεί σε ένα επίπεδο της τάξεως 80-70% της αρχικής του αξίας. Δηλαδή θα έχουμε μία μείωση 20-30%. Πρακτικά, δηλαδή δεν θα μειωθεί το χρέος μας σε ξεφτιλιστικό βαθμό ώστε να ορθοποδήσει η οικονομία μας, απλά θα της δώσει μία ανάσα, που αν δεν εκμεταλλευτεί αμέσως και στο έπακρο,  ενδεχομένως να αποβεί μοιραία. Κι εκεί είναι που θέλω να επιστήσω την προσοχή σας. Ότι για ακόμη μία φορά δεν υπάρχει ούτε μία πρόταση ουσιαστική για το τι θα συμβεί την επόμενη μέρα του κουρέματος για τον πολίτη και την αγορά άμεσα.

   Η άλλη όψη του νομίσματος λέει να μην δεχθούμε τίποτα από τα παραπάνω καθώς δεν αποτελούν βιώσιμη λύση και είναι ένα ακόμα επικοινωνιακό παιχνίδι για να μπορέσουμε να μπούμε πιο βαθιά στον λάκκο με τα φίδια. Δεν μπορώ να πω, πως δεν συμφωνώ καθώς αν λάβουμε υπόψη τα μέχρι σήμερα μέτρα που λήφθηκαν και θεωρητικά κάθε φορά ήταν τα τελευταία δεν απέδωσαν ποτέ και δεν αποτέλεσαν σε καμία περίπτωση λύση στο πρόβλημα μας. Εν αντιθέσει μάλιστα, με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και της EUROSTAT στα χέρια μας, ανακαλύπτουμε ότι έχουμε βρεθεί πιο χρεωμένοι από πριν. Άρα λοιπόν θα κρατούσα μικρό καλάθι για τις υποσχέσεις που δόθηκαν.

  Καλά όλα αυτά αλλά ποια είναι και η λύση στην όλη κατάσταση. Πρακτικά μόνο η ανάπτυξη της ιδιωτικής δραστηριότητας με την ταυτόχρονη μείωση της δημόσιας, ούτως ώστε να καταφέρουμε περικοπές δαπανών και την ίδια στιγμή να μπορεί ο Έλληνας να έχει δουλειά και πολύ παραπάνω αξιοπρέπεια και ζωή. Θα χρειαστούμε επίσης κυβέρνηση που να σέβεται και να εξυπηρετεί τον Έλληνα πολίτη και όχι γαλλογερμανικά συμφέροντα, αλλά και την ίδια στιγμή μία αντιπολίτευση που δεν θα αναλώνεται σε ρητορείες και νάζια αλλά θα ασκεί πραγματικές πιέσεις όταν δεν υπάρχει σωστή λήψη αποφάσεων.

   Ελπίζω να κατάφερα να λύσω μερικές απορίες, παρ’ όλα αυτά αν υπάρχουν περεταίρω απορίες ή απόψεις επί του θέματος για συζήτηση θα χαρώ να τις έχω σαν σχόλια ή σε ένα mail.

Καλή εβδομάδα σε όλους!


Υ.Γ. Μα τι χαζοί που ήμαστε να πιστεύουμε ότι ψηφίσαμε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για να αναλαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις και πολιτικά κόστη. Ναι κα. Βάσω Παπανδρέου σε εσάς αναφέρομαι που αναγκαστικά ψηφίσατε υπέρ του νομοσχεδίου!

Υ.Γ.1 Θα μείνουν μόνιμα οι Τροϊκανοι στην Ελλάδα για άλλα δύο χρόνια. ΧΑ! Σε δέκα μήνες το πολύ θα έχουν βγει σε κλαμπ και παραλίες και θα βρίζουν του Γερμανούς!




Κωνσταντίνος Μουράτης