Και οι περισσότεροι -ή πιο εύστοχα
οι περισσότερες- θα πείτε “αυτό δε θα γίνει ποτέ”. Αγαπημένοι μου συνοδοιπόροι,
αφήστε το μέλλοντα˙ αυτό ΗΔΗ έχει αρχίσει να γίνεται. Πιστή στις λατρεμένες
αναδρομές, αυτό που με χάρη και τσαχπινιά ξεκίνησαν η Marilyn, η Brigitte, η Marlene και εμμέσως η Twiggy, αφού χρησιμοποιήθηκε,
κορέστηκε…
και
πλέον γελοιοποιήθηκε.
Δίνει τη σκυτάλη
σε νέα πεδία που πλέον πρέπει να κατέχουν τα sex symbols της “νέας γενιάς”. Και για τους άπιστους
θέτω ένα ερώτημα: Ποιος δε γέλασε ακόμη και στην 10-χρόνια-πίσω-Ελλάδα με αυτό?
Έτσι λοιπόν, όσο
περνούσαν τα κακόμοιρα αυτά 50 χρόνια, η μπίμπο έχασε τη σπιρτάδα στο μάτι, την
τσαχπινιά, το... playfulness, τη χάρη που λέγαμε πριν και, πιστά στα πρότυπα
των 90's, τραβήχτηκαν προς την υπερβολή. Η σπιρτάδα στο μάτι έγινε “μόλις ξύπνησα”,
η τσαχπινιά έγινε βλακεία, το playfulness έγινε
αργό, μακρόσυρτο, βασανιστικό baby talk και η χάρη... πήγε περίπατο
Έτσι σύντομα, οι μπίμπο μετονομάστηκαν
μετά από πολύ προσπάθεια σε white trash και έγιναν τα νέα it πρόσωπα της σνομπαρίας και του μίσους του
κάθε καρμίρη (και για να μην αναρωτιέστε, ο justin bieber συγκαταλέγεται στις μπίμπο). Ποιο είναι
το επόμενο βήμα? Εν τέλει, ποια κριτήρια πλέον πληρούν τα νέα πρότυπα και πώς
ονομάζονται? Ας πάρουμε τα πράγματα
επαγωγικά. Ποιά είναι τα sex symbols του σήμερα?
Τι έχουν κοινό?
Κάποιες από αυτές είναι έξυπνες. Άλλες που δεν είναι (και αυτό δεν είναι
αμαρτία) επιλέγουν να πλασάρουν το έξυπνο ακόμη και το nerdy. Nα σημειώσω ότι έχει ακόμη μεγαλύτερη
σημασία αυτό που θέλουν να εκπροσωπούν από αυτό που είναι. Άλλες πάλι
κάνουν τη Nicole Richie να κλαίει με τα μπούτια τους και να τραβάει τα μαλλιά της ρωτώντας τι
κάνει λάθος. Οι περισσότερες έχουν πάνω τους περισσότερο μελάνι από τον κολλητό
σου. 'Άλλες τραγουδάνε Tom Waits και άλλες εμφανίζονται σε βίντεο των Korn, κάνοντας αυτό
(το θυμάστε αυτό?)
να ακούγεται
χειρότερο από τα στρουμφάκια. Σιγά σιγά αρχίζει να “ανεβαίνει” στο τομέα ακόμη
και η ελληνικής καταγωγής (όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία) Tina Fey. Και κάτι μου
λέει ότι δεν το κέρδισε αποκλειστικά με τα κάλλη της.
-Σοφία, ιδιαίτερα χαρωπή ακούγεσαι για τις
εξελίξεις. Χμμ, ναι? Για να πω την αλήθεια ακόμη δεν έχω ζυγίσει τα καλά και τα
κακά για να βγάλω ένα σωστό συμπέρασμα. Από τη μία, φαίνεται ότι το αντρικό
κοινό -ή απλά οι μάνατζερ- έχουν ανεβάσει τα στάνταρ τους και το εξωτερικό just isn't enough. Το κοινό που
έχουν όλες είναι ότι καθεμιά έχει ένα τουλάχιστον χαρακτηριστικό που
μπορείς να ερωτευτείς ξεπερνώντας το κοινότυπο και προφανές πλέον σχόλιο “ωραία
γκόμενα” (επιεικώς). Αυτό σημαίνει ότι είτε οι communications experts κατάλαβαν ότι αυτό πουλάει περισσότερο
και για περισσότερο καιρό, είτε ότι ο ανταγωνισμός με τις “αποφοίτους-πανεπιστημίουυ-career-women-της-διπλανής-πόρτας”
έκανε το hollywood να φαίνεται φτηνό δημιουργώντας μια αμφίδρομη πλέον πορεία “τα πρότυπα
ακολουθούν την κανονική ζωή” και όχι αντίστροφα... ή απλά συνέβησαν και τα δύο!
Ποιο έγινε πρώτο μόνο οι εκ των έσω
το γνωρίζουν, σημασία έχει πάντως ότι η ομορφιά ή η σεξουαλικότητα περνάει και
αυτή κρίση και στρέφεται σε νέα δεδομένα. Αντίθετα με τα όσα πιστεύουν οι
περισσότεροι η αλλαγή είναι καλή, μένει να δούμε που θα την οδηγήσουμε εμείς το
ανεκδιήγητο ανθρώπινο είδος! Η ουσία είναι μία:
Είτε ειλικρινά
είτε με επικοινωνιακά τρικ η ηλιθιότητα παραγκωνίζεται and that makes me a happy panda. Τα υπόλοιπα θα
ακολουθήσουν.
Σοφία
Πυργιώτη
