Αρχείο

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Συντονισμενοι στηνΑληθεια...


Η αληθεια, στην παγκοσμιοποιημενη αγορα των media σημερα, ειναι μια πολυ σχετικη εννοια και το λεω αυτο οχι βλεποντας γνωστη ταινια κατασκοπων απο τη Γηραια Αλβιωνα αλλα παρακολουθωντας ή εστω προσπαθωντας να παρακολουθησω, τις εξελιξεις μεσω της παγκοσμιας ειδησεογραφιας. Παρολα αυτα και εχοντας κατα νου την καθολικοτητα ορισμενων ειδησεων αλλα και οτι, παρα το συγκεκριμενο τους χαρακτηριστικο, οι ειδησεις διαφερουν σημαντικα απο μεσο σε μεσο, ή απο αρθρογαφο σε αρθρογραφο αν θελετε, θα ηθελα να αφιερωσω τις κουβεντες του στροφαλοθαλαμου (να σου και το ονοματακι...) αυτης της εβδομαδας σ’ενα θεμα που με καιει καμποσο, μιας που εκτος απο εκλεκτος συντακτης/σχολιαστης του κοσμου αλλα και γ@μω τα παλικαρια, ειμαι αναγνωστης. 
Η λουμπα του αιωνα... Λογω πολλων στερεοτυπων, οχι λανθασμενων ή αβασιμων απαραιτητα, αλλα και προκαταληψεων, θεωρουσα ανεκαθεν τα ατομα που ασχολουνται με τη ροη της πληροφοριας και της γνωσης, ανωτερα απο τους αποδεκτες τους στην εικονα, τον ηχο, το χαρτι ή τα ηλεκτρονια. Ο βασικος λογος ηταν οτι οι ανθρωποι αυτοι ειχαν μια μαγικη ιδιοτητα να ξερουν για ολα πριν απο ολους εμας τους κοινους και βασιζομενος στην αρχη οτι ο μονος φοβος ειναι αυτος του αγνωστου, παντα πιστευα οτι ολοι αυτοι οι εξαιρετοι ανθρωποι δεν θα ειχαν ποτε φοβο ή αισθηση πανικου. Αυτος βεβαια ο μυθος κατακρεουργηθηκε προσφατα (και δικολογημενα μεχρι ενα σημειο αφου απο την κριση των σιτηρων του 2007 και επειτα ο πλανητης δεν καταφερε ξανα να «σηκωσει κεφαλι») οταν αρχισα να διαβαζω δημοσιευματα για υγραεριοκινηση, μειωμενη καταναλωση και μικρους κινητηρες και μαλιστα οχι σε ελαφρα αναγνωσματα με γνωστη κοντρα με το Gruppo αλλα και σε κατεξοχην καυλογκαζα που ποτε δεν ασχολουνταν με δυσκοιλιοτητες τυπου αποδοση κλιματιστικου και χωρους για μικροαντικειμενα. 
A very special day for a very special childΟπως και να το κανουμε το φιλοθεαμον, βενζινοβορο κοινο του αυτοκινητου αποτελειται απο ειδικα ατομα, απο πολλες πλευρες μαλιστα. Παραταυτα εχουν ενα κοινο χαρακτηριστικο (οχι και τοσο κοινο βεβαια σε σχεση με αλλες ομαδες) που ειναι το ονειρο και το παθος (ή και τα παθη για καποιους κυριους...) κατι σαν το “power of dreams” της Honda ή το “ultimate driving machines” της BMW. Διποδα σαν και του λογου τους θα δεις να ανασηκωνονται μονο στο ακουσμα οτι κυκλοφορει μια Ferrari ή ενας μαινομενος ταυρος απο τη SantAgata, να αποτειουν φορο τιμης σε καμια μιλανεζα, καρμπιρατερατη, σακαρακα που λιωνει τα πισω της λαστιχα σε καποια πλατεια ή σε κανενα εκκρεμες απο το Zuffenhausen που εμφανιζεται εστω και σαν βιτρινα σε μπουζοκοποπ πιστες της παραλιακης.Το χειροτερο, λοιπον, που μπορεις να κανεις σε εναν τελειωμενο, παθιασμενο, ονειροπολο σαν την πλειονοτητα των αυτοκινητοφιλων, ειναι να... του κοψεις το πρωτο συνθετικο και απο τις δυο ιδιοτητες του. Και εδω κυριοι-κυριοι εφιστω την προσοχη σας, διοτι ελοχευει κινδυνος.
Respect my authoritahYes dear…” που θα απαντουσε και η μαμα Cartman, οπως και εμεις σε μια μια πιθανη ρηση των ανθρωπων πισω απο τον ειδικο τυπο. Βλεπετε, οι συγκεκριμενοι ανθρωποι εχουν εξουσια στα χερια τους και ασκουν αρκετη επιρροη στην κοινοτητα των αυτοκινητοφιλων. Οταν λοιπον τα αγορια (ή και κοριτσια, who am I to say) με τις πενες εμφανιζονται σαν φοβισμενα ατομακια, ειτε στοχευμενα ειτε επειδη ειναι στ’αληθεια ετσι, και γραφουν για αηδιες, δεν φανταζονται το κακο που κανουν. Εξηγουμαι και για τις δυο περιπτωσεις, λοιπον, και αυτο γιατι και στις δυο βγαζω καρτα και μαλιστα κοκκινη. Στην περιπτωση που στοχευμενα και ενσυνειδητα οι δημοσιογραφοι αλλαζουν στυλ και θεματολογια/ασχολια προς συντονισμο στους χαλεπους (και καλα τωρα αλλα δεν ειναι ουτε της στηλης ουτε της ωρας πραγμα να συζητησουμε) καιρους που ζουμε ειτε για να τραβηξουν πιο πολυ κοινο κοντα τους ειτε απλά για να ειναι trendy, βγαινουν αυτοματα εκτος παιχνιδιου γιατι ξεφευγουν απο τα ορια του «ειδικου» και πανε στα χωραφια του σκετου τυπου. Επιπλεον, ποιος, αληθεια, ανοιγει ενα ειδικο εντυπο απλα και μονο για να δει την προβολη του πραγματικου κοσμου, ή της χρηματοπιστωτικης my ass κρισης τελος παντων, στον κοσμο του αυτοκινητου και οχι για να ταξιδεψει με τα κειμενα καποιου τυχερακια που δοκιμαζει τον νεο flat-six, twin-turbo, αμεσου ψεκασμου 3.8 της fake-998 (καθοτι η πραγματικη και το πιθανον 7αρι χειροκινητο κιβωτιο της θα παρουσιαστει μεσα στο τρεχον ετος) ή εστω τους νεους Miltiair ή TSI στα αντιστοιχα superminis? Οσον αφορα, τωρα, τη δευτερη περιπτωση του απλα αγχωμενου, σιχτιρισμενου ή και ευαισθητου συντακτη και φυσικα με την προϋποθεση οτι υπαρχουν παντα οι αναγνωστες που αντιμετωπιζουν τον ειδικο τυπο σαν ακομη μια πηγη ενημερωσης και δεν αναγνωριζουν ουτε τη μοναδικοτητα του αλλα ουτε και την ειδικοτητα των περιστασεων, τοτε δεν εχω παρα να πω οτι shit happens και ελπιζω να ειναι κατι παροδικο. Παραταυτα, σε καθε περιπτωση και εχοντας παντα κατα νου το «αρχη ανδρα δεικνυσι», οταν ηγειται καποιος μιας ομαδας και απο τη θεση του καθοριζει συνειδησεις, γνωσεις, αποψεις, πληροφοριες, καλα ειναι παντα να προσπαθει να βγαζει προς τα εξω το μηνυμα που θα αλλαξει, που θα παει ολη την ομαδα μπροστα και οχι αυτο που απλα θα ανακυκλωσει λιγο-πολυ μια υπαρχουσα και ηδη γνωστη σε ολους κατασταση. Η σουμα... Δεν θα δωσω παραπανω εκταση στο θεμα γιατι θεωρω οτι αφενος το κοινο του αυτοκινητου ειναι απολυτα συνειδητοποιημενο για την κατασταση του σημερα και αφετερου, οπως ειχα γραψει και σε προηγουμενο αρθρο, η αυτοκινητοβιομηχανια σαν υποσυστημα που ειναι της ευρυτερης βιομηχανοποιημενης οικονομιας, επιρρεαζεται μεχρι ενος σημειου απο την γενικοτερη καταρρεσυση, εστω και εικονικη, του συστηματος. Δεν χρειαζεται κανεις να ειναι αιθεροβαμων (α, ρε Papandrew Senior με τα ωραια σου) και να ονειροπολει ακαταπαυστα για τη φανταστικη του ζωη στον πλανητη Φραουλα αλλα απο την αλλη καλα ειναι και να προσπαθουμε, οσο ειναι δυνατο, να διαφυλαττουμε τον κοσμο μας και να τον βγαλουμε απο τη λουπα που τον εβαλαν βελτιωμενο και δυνατοτερο και οχι ξεπεσμενο και λειψο. Αλλωστε ολοι για ενα ονειρο ζουμε κι ας «τριζει σαν το ξυλινο ποδαρι της γιαγιας μας».



Featherweight
featherweight@rouamat.com