Έψαχνα από ‘δω κι από κει να βρω με τι θέμα θα ασχοληθεί το πρώτο μου άρθρο στο blog και η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή άρχισα να απελπίζομαι διότι όπως κα να το κάνουμε δεν ήθελα να αναλωθώ σε συνηθισμένα άρθρα του τύπου η κρίση μας κάνει φτωχότερους κ.τ.λ.
Κι όμως την ώρα που κατέβαινα στο κέντρο με το λεωφορείο άκουσα την πιο τρελή ιστορία που μου έδωσε έναν πραγματικό ορισμό του ‘τραγελαφικού’.
Ένας κύριος περίπου 55-60 ετών διηγείται σ’ έναν έτερο την επιστροφή στο σπίτι του αργά το βράδυ σε μία όχι και τόσο “καλή” γειτονιά…
Η ιστορία έχει ως εξής: Λίγο πριν μπει στο σπίτι του ο πρωταγωνιστής μας τον σταματούν τρία πιτσιρίκια, όπως τα αποκάλεσε, τα όποια του ζητάν να τους δώσει ότι λεφτά έχει υπό την απειλή μαχαιριού. Τότε τους απαντάει πως δεν έχει καθόλου χρήματα. Αυτοί επιμένουν πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και σε αυτό το σημείο θα επιστήσω την προσοχή σας μεταφέροντας σας ακριβώς την απάντηση του κυρίου. «Ορίστε το πορτοφόλι μου, ψάξτε και τις τσέπες μου αλλά αν αυτά που έχω εγώ είναι λιγότερα από αυτά που έχετε εσείς, τότε θα μοιραστούμε τα δικά σας». Πράγματι λεφτά δεν υπήρχαν και έτσι κατέληξαν να μοιράζονται από ένα τσιγάρο οι τέσσερις τους παρέα…
Άρα λοιπόν όχι μόνο δεν διεπράχθη ένα έγκλημα άλλα ίσα ίσα δημιουργήθηκε μία κατά τ’ άλλα ωραία στιγμή!
Αυτή η ιστορία λοιπόν μας διδάσκει πως μετά τα απ’ όλα τα μέτρα που έχει βάλει η κυβέρνηση μας, κλέφτης και νοικοκύρης είναι πια στην ίδια μοίρα.
Άρα λοιπόν όταν αναφέρουν απ’ το υπουργείο προστασίας του πολίτη ότι η εγκληματικότητα έχει μειωθεί είναι πολύ λογικό αν το σκεφτεί κανείς, αφού δεν μπορεί ο κλέφτης να κλέψει, αν το θύμα δεν έχει κάτι πολύτιμο για να δώσει!
Συνεπώς δεν βρίσκω τον λόγο να παραπονιέται κανείς για την κατάσταση που βιώνουμε, η κοινωνία έγινε αταξική, η εγκληματικότητα μειώθηκε και όλοι μαζί τρελοί γίναμε μια παρέα!
Καλή εβδομάδα σε όλους και καλό ξεκίνημα στο Roua Mat!
Κωνσταντίνος Μουράτης
