Η σύσταση είναι περιττή για την συγκεκριμένη στήλη, αφού η Σοφία ήδη διατηρούσε ένα μπλογκ το οποίο ενδεχομένως να γνωρίζετε. Θεωρώ ότι το RouaMat είχε ανάγκη από μερικά πιο "ψαγμένα" κοινωνικά θέματα και αυτό το κενό συμπληρώνεται με αυτή την στήλη. Καλωσορίζω λοιπόν μαζί με την υπόλοιπη ομάδα την Σοφία Πυργιώτη στο RouaMat!
Κωνσταντίνος Μουράτης
Διανύουμε ήδη τη δεύτερη δεκαετία του μαζικού Διαδικτύου, αλλά και τη δεύτερη εποχή του, το Internet 2.0. Στην πρώτη του "νηπιακή" φάση, το ίντερνετ ήταν η απόλυτη πηγή πληροφοριών(για όσους τουλάχιστον έμπαιναν στον κόπο να "ανεβάσουν¨τις πληροφορίες τους!). Σε αυτή τη φάση, οι χρήστες -εμείς- αλληλεπιδρούμε με το ίντερνετ, ανεβάζουμε, κατεβάζουμε, σχολιάζουμε, εκφραζόμαστε. Ο καθένας έχει τη δική του φωνή και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι το διαδίκτυο έχε μπει όχι απλά στη ζωή αλλά και στην καθημερινότητα μας και όχι χωρίς συνέπειες!
Οι ψυχολόγοι έχουν ήδη διατυπώσει θεωρίες διαταραχής προσωπικότητας που απαντώνται στη μεγαλύτερη πλειοψηφία των χρηστών του ίντερνετ δικαιώνοντας τους συμμαθητές που κοροϊδεύαμε επειδή σύχναζαν στα νετ καφε! Συμπληρωματικά αναφέρουν ότι αυτές οι διακυμάνσεις των ανθρώπων με το ίντερνετ είναι στάδια ωριμότητας στη διαχείριση των καινούργιων μας επιλογών, να κάτι εξαιρετικά αισιόδοξο! Εντοπίστε τον εαυτό σας στα παρακάτω, εγώ το έκανα ήδη! (και ένιωσα πολύυυυ άσχημα....!)
Ο κράχτης
Ο γνωστός! Αυτός που θα βρίσει και άσχημα μάλιστα από μπλογκ, βίντεο στο youtube αλλά και ακολουθώντας τη γνωστή νέα μόδα, τους στόχους των ιντερνετάκιδων οι οποίοι αλλάζουν κάθε μήνα (βλ. Justin Bieber, Rebecca Black κτλ). Η έσχατη περίπτωση κατά τη γνώμη μου είναι οι κράχτες του facebook οι οποίοι κατακρίνουν, αντιπαθούν και κατακεραυνώνουν άτομα με κριτήριο την ιντερνετική τους "περσονα" που προβάλλουν στο γνωστό ιστότοπο.
Γιατί?
Όταν αναφερόμαστε στη μαζική επίθεση νομίζω ότι ο λόγος είναι προφανής. Είναι ωραίο να νιώθεις ότι ανήκεις, ακόμη κι αν αυτό είναι μία ομάδα εκατομμυρίων αγνώστων με μοναδικό κοινό τόπο το "μίσος" για μια προσωπικότητα. Για τους υπόλοιπους όμως η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη.
1)Πάρε μία γενιά η οποία καταπιέζεται από τα 6 χωρίς κανέναν απολύτως τρόπο να αντιδράσει,
2)Δωσ'της πρόσβαση σε ατελείωτη πληροφορία,
3)Δωσ'της φωνή και δυνατότητα να εκφράσει άποψη οπουδήποτε για οτιδήποτε,
4)Πρόσθεσε την ανωνυμία... Και δε θέλει παραπάνω!
Και ενώ εσείς μπορείτε να διαβάζετε ένα comment του στυλ "ohh look you have so many views, its people laughing at you UNORIGINAL PIECE OF S*** JUST LIKE ALL OF TODAYS MUSIC WELL 90% OF IT" και να φαντάζεστε έναν τύπο κοκκινισμένο από την οργή, το πιο πιθανό είναι ότι θα κάθεται σπίτι του με την αγαπημένη του μουσική και θα απολαμβάνει τον καφέ του!
Ο ηθικολόγος
Ο χρήστης που, μεθυσμένος από την ατελείωτη πληροφορία, έχει για πρώτη φορά πρόσβαση σε όλη τη γνώση του κόσμου κατευθυνόμενη αποκλειστικά από τις προτιμήσεις του. Το επόμενό του βήμα είναι να στεναχωρηθεί ή ακόμη και να εξοργιστεί από την άγνοια του υπόλοιπου του κόσμου και να προσπαθήσει να τον "αφυπνίσει" ή να τον "μορφώσει". Σπάνια οι χρήστες του ίντερνετ ανταποκρίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις οπότε το αποτέλεσμα είναι να εξοργιστεί ακόμη περισσότερο και να μεταλλαχθεί σε δευτερόλεπτα στον...
F5 ή Refresh Guy
ο οποίος ανανεώνει συνεχώς τη σελίδα του περιμένοντας τη διθυραμβική αντίδραση του κοινού, ευχαριστίες για το εγκεφαλικό του πόνημα και αιτήματα για παραπάνω πληροφορίες
Γιατί?
Όταν αναφερόμαστε στον ηθικολόγο μιλάμε για ένα άτομο με πιθανότατα αδυναμία εμπάθειας ή ιστορικό καταπίεσης στον κοινωνικό του περίγυρο. Βρίσκει λοιπόν στο ίντερνετ την ευκαιρία να εκφράσει την άποψη του και κάποιος να τον ακούσει χωρίς να μπορεί να διακόψει τα λεγόμενά του και το συλλογισμό του. Αφετέρου, αισθάνεται ότι διαφέρει από τη νόρμα και οι προσπάθειές του είναι μία έκκληση στον αχανή πληθυσμό του ίντερνετ να βρει "ομοίους¨του. Από την άλλη, ο Refresh Guy είναι φυσικό επακόλουθο της συμπεριφοράς καθαυτής του διαδικτύου. Μέτα από χρόνια υπομονής με τις διαφημίσεις, ο χρήστης επιλέγει πότε θα δει τι και πότε θα μιλήσει χωρίς καμία αναμονή ή άλλους περιορισμούς της συζήτησης face to face. Οι ψυχολόγοι αναφέρουν επίσης ότι η συμπεριφορά αυτή είναι και μια μορφή αναβλητικότητας όπου όλες οι υπόλοιπες ασχολίες της ζωής του έχουν σοβαρό λόγο να σταματήσουν: το καινούργιο του post.
Ο "θεματάκι με την ταυτότητα"
Προς έκπληξη όλων μας δεν είναι μόνο έφηβοι. Η βασική του μορφή είναι ο χρήστης που προσπαθεί είτε να προσδιορίσει είτε να καθιερώσει ο ίδιος τον εαυτό του ως κάτι. Περιγράφει άμεσα τον εαυτό του -αφού δύσκολα χαρακτηριζόμαστε από τις "πράξεις" μας στο ίντερνετ- και αυτοπροσδιορίζεται ταυτίζοντας τον εαυτό του με ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες, φανταστικούς και πραγματικούς ή εκφράζει τη στάση ζωής του, τη φιλοσοφία του ή τα συναισθήματά του. Για να φέρω ένα παράδειγμα που όλοι έχουμε ξανασυναντήσει
"EKANA TIN NIXTA MERA!PEIRAZEI??"
"de thelw na mou lene "s`agapw an de kseroun ti simenei..."
Γιατί?
Η εύρεση της ταυτότητάς μας είναι ότι πιο δύσκολο θα καταφέρουμε -αν καταφέρουμε- ποτέ. Ένα το κρατούμενο, αυτοί οι χρήστες δεν το κάνουν συνειδητά αλλά στην προσπάθειά τους να βρουν την ταυτότητά τους δοκιμάζουν διαφορετικές και τον αντίκτυπο που θα έχει η κάθε τους επιλογή σε ένα κοινό που δεν τους ξέρει καλά. Σε δεύτερο επίπεδο είναι η προσπάθεια να αποφύγουν τη συζήτηση με μία δήλωση. Όπως καταλαβαίνετε, το ίντερνετ προσφέρεται για να παρουσιάσουμε αυτό που θέλουμε, θα θέλαμε ή απλά αυτό που μας συμφέρει. Προσωπικά, προτιμώ τους ταξιτζήδες!
Εσκεμμένα αφήνω απ' έξω τον υπονοουμενάκια, που είναι κατά βάση ελληνικό φαινόμενο, και τη drama queen γιατί ο σκοπός μου είναι η περιγραφή και όχι η κριτική και... δε θα ήθελα να ξεφύγω! Η ιντερνετική μας συμπεριφορά προσιδιάζει φαντάζομαι στα πρώτα χωριά των πρωτόγονων! Η πλειοψηφία από εμάς ακόμη ανακαλύπτουμε το ίντερνετ και προσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας στην ψηφιακή ζωή χωρίς εισαγωγικά, στην τόση ελευθερία η οποία, παραδόξως, ήρθε σαν επόμενο βήμα της καταπίεσης. Με το πέρας των χρόνων, η ιντερνετική κοινότητα θα αναπτύξει δική της ώριμη κοινωνική συμπεριφορά.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μοιραστώ μια ιστορία και τα λόγια ενός προφήτη...! Στα 8 μου, είπα σε μία κυρία ότι έχει μουστάκι και ειλικρινά εκείνη τη στιγμή με θυμάμαι να κάνω απλά μια παρατήρηση. Η μαμά μου δάγκωσε τα χείλη της, με κοίταξε με ΜΙΣΟΣ, ναι, και η κυρία τη ρώτησε πόσο χρονών ήμουν, χαμογέλασε γλυκύτατα κι έφυγε (μάλλον για να βγάλει το μουστάκι της...!). Έτσι είμαστε και μεις τώρα, χαριτωμένα παιδιά του ίντερνετ που δεν μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς!
To 1931 o Aldous Huxley στο βιβλιο του brave new world εξέφρασε το φόβο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα έχουμε πρόσβαση σε τόση πληροφορία που θα καταλήξουμε παθητικοί πολίτες και άνθρωποι και εγωιστές.
Σοφία Πυργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου