Φέτος παρατήρησα ότι ασχολήθηκαν με τις πανελλήνιες περισσότερα άτομα από ποτέ. Από τη μία οι δυσκολίες στα θέματα, από την άλλη οι απεργίες και οι καθυστερήσεις και, συν τοις άλλοις, φαίνεται ότι φέτος η αγωνια ήταν μεγαλύτερη από ποτέ ενώ, αντιστρόφως ανάλογα, η επιτυχία μικρότερη...
Ξεκινώντας λοιπόν εύχομαι καλή ψυχραιμία σε όλους. Και σα να μη σας έφταναν όλα αυτά έχετε και βομβαρδισμό από διαφημίσεις “σπουδών με αποκατάσταση” (και τη δαπάνη 3000 ευρω το χρόνο) να σας βάζουν σε περίεργες σκέψεις ενώ ταυτόχρονα, οι 94ρηδες περνάνε τα ίδια με τις διαφημίσεις των φροντιστηρίων “σίγουρη επιτυχία”, η οποία φυσικά “επαληθεύτηκε” στα φετινά αποτελέσματα. Αλλά η βιομηχανία των πανελληνίων είναι ένα άλλο ζήτημα το οποίο δε θα έπρεπε να απασχολεί και κυρίως να επηρεάζει κανέναν... Και αυτό απευθύνεται στους γονείς κατά βάση...
Παρ' όλο που άργησα σχετικά με τα μηχανογραφικά, θέλω να θυμίσω σε όλους ότι έχετε και άλλες επιλογές. Αν ήδη μετανιώνετε ή ξανασκέφτεστε την επιλογή σας, αλλάξτε την τώρα που είναι πολύ πολύ νωρίς γιατί, για να μην ανησυχείτε, η αλλαγή πορείας στα 20,22,24 πάλι έγκαιρη είναι. Για την επιλογή της καριέρας σας μην ακούσετε κανένα γονιό και κανένα ιδιοκτήτη φροντιστηρίου. Η σιγουριά δεν είναι η μόνη λύση και δεν είναι ποτέ στο 100%, μόνο η μιζέρια από μια συγκαταβατική επιλογή είναι εγγυημένη. Αν θεωρείτε ότι δε θέλετε να περάσετε τα υπόλοιπα 4 με 5 τουλάχιστον χρόνια στη δείνα επαρχιακή πόλη, αν πιστεύετε ότι συμβιβάζεστε, αν μετανιώνετε γενικότερα εναλλακτικές υπάρχουν πολλές. Και μπορεί αυτό να σας ακουστεί ρομαντικό αλλά πάνω από τα θέλω μας σε τέτοιες περιπτώσεις δε θα πρεπε να είναι τίποτα. Σκεφτείτε τα φοιτητικά σας χρόνια στο εξωτερικό, σκεφτείτε τον εαυτό σας να λέει ότι σπουδάζει fashion design ή σχέδιο σε κάποιον που σπουδάζει Ιατρική ή Νομική απλά και μόνο επειδή μπορεί και, επειδή γνωρίζω καλά ότι το κύρος της επιλογής σας παίζει αυτή τη στιγμή πολύ σημαντικό ρόλο, σας διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει άτομο με μεγαλύτερο κύρος από αυτό που ξέρει σε τι είναι καλός και τι απολαμβάνει. Ούτως η άλλως, η ευτυχία είναι η καλύτερη εκδίκηση!
καλωσήρθατε...!
Ακόμη και αν καταλάβετε στην πορεία ότι η επιλογή σας σας δυσαρεστεί μη διστάσετε να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας γιατί είχατε δίκιο κάνοντας το οποιοδήποτε λάθος. Ένας 18χρονος ή μια 18χρονη που μετά από τόση πίεση καλείται να κάνει μια τόσο καθοριστική επιλογή είναι στις περισσότερες περιπτώσεις σίγουρη συνταγή αποτυχίας και παρορμητικότητας. Σε κάθε περίπτωση, στην πορεία της ζωής σας θα σας παρουσιαστούν άπειρες ευκαιρίες και ιδέες που θα χρειαστούν τόλμη και αυθορμητισμό. Αρπάξτε τες.
Τέλος, θα ήθελα να διαλύσω ένα μύθο που είναι πολύ κρίμα να διαιωνίζεται... Τα φοιτητικά χρόνια δεν είναι ο παράδεισος που έχουν οι περισσότεροι στο νου τους. Το πανεπιστήμιο -και δη το ελληνικό!!- θέλει υπευθυνότητα, τρέξιμο, σύνεση και πολύ ακόμη διάβασμα! Για το λόγο αυτό, εύχομαι να επιδωθείτε σε κάτι που σας αρέσει να ξοδεύετε χρόνο μαζί του και να μη χάσετε -όπως το 80% των φοιτητών- το πρώτο έτος ή την πρώτη εξεταστική για το τίποτα. Πιστέψτε με δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να είσαι 22 ή 23 και να πρέπει να μπεις σε ένα αμφιθέατρο με τους 18χρονους συναδέλφους σου. Και αυτό είναι ντροπιαστικό για εμάς και όχι για σας που όντας απλά στο αμφιθέατρο μετά τις πανελλήνιες σας κάνει ήρωες.
Σημείωση του Συγγραφέα: Οι μεγαλύτεροι καλά θα κάνουν να μην κοροϊδεύουν τη γενικότερη κατάσταση γιατί μάλλον διαγράψετε την ψυχολογία εκείνης της περιόδου. Εγώ δε σας θυμάμαι καθόλου... κουλ.
Σοφία Πυργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου