Κι όταν όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, να σου μία αναποδιά στην κυβέρνηση που τους τα ανατρέπει όλα. Και ναι, πήραν κάποιοι την χαρά από την δήθεν επικείμενη παραίτηση του πρωθυπουργού, αλλά ένας ανασχηματισμός πάντα μπορεί και ανακουφίζει το σύστημα. Κερδήθηκε λοιπόν η ψήφος εμπιστοσύνης από το σοσιαλιστικό κόμμα και όμως τα πράγματα φαίνεται να οδεύουν προς το χειρότερο, με ραγδαία ταχύτητα.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι στο εξής ο διαχειριστής των χρημάτων μας, ο οποίος αν και νομικός φαίνεται να μπήκε με περίσσια πυγμή στο παιχνίδι των οικονομικών, μόνο που όταν πας στους Ευρωπαίους εταίρους που έχουν δει το παιχνίδι πολλές φορές, πολύ παραπάνω δε μιας και είναι οι δανειστές μας φαίνεται να δείχνουν παραπάνω "τσαμπουκά", όσο να ναι σε βάζουν στην θέση του. Έτσι λοιπόν οδηγούμαστε σε νέα ρεύματα αιχμών και σπόντας προκειμένου το μπαλάκι των ευθυνών να πάρει πάλι την κλασική, πορεία της καυτής πατάτας.
Παρ΄ όλα αυτά το να λέω πράγματα τα οποία πολλοί από εσας ήδη γνωρίζετε, νομίζω πως είναι άσκοπο. Ας περάσουμε λοιπόν στο διαταύτα. Αλλάξανε τα πρόσωπα, όχι όμως οι στρατηγικές, κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να προσπεράσουμε έτσι απλά. Στο παρελθόν τέτοια επικοινωνιακά παιχνίδια πολλές φορές έδρασαν καταλυτικά για περιόδους εντάσεων και πιέσεων, όμως η σημερινή κατάσταση είναι κάπως πιο κρίσιμη. Δηλαδή, τι θα μπορούσε να μας πει το ΥΠ.ΟΙΚ. διαφορετικό από αυτό που έλεγε με τον κ. Παπακωνσταντίνου, αφού σήμερα βγήκαν τα νούμερα από τον Σύνδεσμο Βενζινοπωλών Ελλάδος, που μιλούν 185% αύξηση του πετρελαίου σε νοικοκυριά και περίπου 1200% για επιχειρήσεις, λόγω αύξησης των έμμεσων φόρων. Τι θα μπορούσε πολύ παραπάνω να μας πει η έκτακτη εισφορά της τάξεως του 5% από βουλευτές και δημάρχους, όταν με τις έκτακτες φορολογήσεις στον ιδιωτικό τομέα η φορολογία ανέρχεται στο 55% και πάνω. Ποια η λογική των αποκρατικοποιήσεων όταν ξεπουλάμε και όχι πουλάμε (όπως θα έπρεπε να κάνουμε) τους δημόσιων οργανισμών, που ασύδοτα προβαίνουν σε 48ωρες κυλιόμενες απεργίες, λεσ και μας κάνουν χάρη, σαν να μην έφταν στον ελληνικό λαό αυτά που ήδη τραβάει. Για το θέμα των δημόσιων υπαλλήλων από την άλλη ούτε κουβέντα, μόνο η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κα. Παπανδρέου αναφέρθηκε σε αυτό, με σκοπό να προκαλέσει μεγάλες εσώ-και-εξωκομματικές αντιδράσεις.
Από την άλλη υπάρχουν βουλευτές όπως ο κύριος Ραγκούσης ο οποίος προτείνει την βαριά φορολόγηση όλων των πολιτικών και των διοικητικών δημοσίων φορέων από το '74 και μετά, θεωρώντας πως όλοι είναι υπέυθυνοι και επωφελούνταν από μία πλασματική ανάπτυξη, άρα λοιπόν έφτασε η ώρα τους να δώσουν και κάτι πίσω. Μόνο που πολύ περίτεχνα διαχώρησε την φορολόγηση από την τιμωρία απόκτησης περιουσιακών στοιχίων, μέσω αδιαφανών διαδικασιών, αφού όπως είπε αυτό ειναι δουλειά της δικαιοσύνης. Ποιος όμως ο σκοπός αυτού;
Κι όταν όλοι μιλούν πλέον για ανάπτυξη εμείς ακόμα κοιτάμε το δάχτυλο. Αφού ο ένας αναλυτής, πολιτικός, διοικιτικός τράπεζας κλπ. μετά τον άλλον αποφασίζουν να εκφράσουν απόψεις περί λάθους εκτίμησης της Ελλάδας και λανθασμένης διαχείρησης του χρέους. Πως ακριβώς θα συντηρηθεί ένα σύστημα που εισχωρεί ολοένα και πιο βαθιά στην ύφεση; Πολύ παραπάνω μέχρι πόσο ακόμα θα γίνεται αυτό; Μάθε στον φτωχό να ψαρεύει και δεν θα πεινάσει ποτέ, έτσι λέει το ρητό. Μόνο που εμείς μόνο δίνουμε, μόνο συντηρούμε κερδοσκοπίες και ποτέ δεν παράγουμε κάτι για να φάμε κι εμείς οι ίδιοι. Συνεπώς, εμπρός Γιωργάκη μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι ανάπτυξη και πάλι!
Υ.Γ. Να εκμεταλλευτούμε τους ανθρώπους των στημένων παιχνιδιών διαφορετικά. Βάλτε τους υπεύθυνους να παίξουν στοίχημα για λογαριασμό μας και να βγει το Ελλάδα-Κόσμος άσσος!
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι στο εξής ο διαχειριστής των χρημάτων μας, ο οποίος αν και νομικός φαίνεται να μπήκε με περίσσια πυγμή στο παιχνίδι των οικονομικών, μόνο που όταν πας στους Ευρωπαίους εταίρους που έχουν δει το παιχνίδι πολλές φορές, πολύ παραπάνω δε μιας και είναι οι δανειστές μας φαίνεται να δείχνουν παραπάνω "τσαμπουκά", όσο να ναι σε βάζουν στην θέση του. Έτσι λοιπόν οδηγούμαστε σε νέα ρεύματα αιχμών και σπόντας προκειμένου το μπαλάκι των ευθυνών να πάρει πάλι την κλασική, πορεία της καυτής πατάτας.
Παρ΄ όλα αυτά το να λέω πράγματα τα οποία πολλοί από εσας ήδη γνωρίζετε, νομίζω πως είναι άσκοπο. Ας περάσουμε λοιπόν στο διαταύτα. Αλλάξανε τα πρόσωπα, όχι όμως οι στρατηγικές, κάτι το οποίο δεν θα έπρεπε να προσπεράσουμε έτσι απλά. Στο παρελθόν τέτοια επικοινωνιακά παιχνίδια πολλές φορές έδρασαν καταλυτικά για περιόδους εντάσεων και πιέσεων, όμως η σημερινή κατάσταση είναι κάπως πιο κρίσιμη. Δηλαδή, τι θα μπορούσε να μας πει το ΥΠ.ΟΙΚ. διαφορετικό από αυτό που έλεγε με τον κ. Παπακωνσταντίνου, αφού σήμερα βγήκαν τα νούμερα από τον Σύνδεσμο Βενζινοπωλών Ελλάδος, που μιλούν 185% αύξηση του πετρελαίου σε νοικοκυριά και περίπου 1200% για επιχειρήσεις, λόγω αύξησης των έμμεσων φόρων. Τι θα μπορούσε πολύ παραπάνω να μας πει η έκτακτη εισφορά της τάξεως του 5% από βουλευτές και δημάρχους, όταν με τις έκτακτες φορολογήσεις στον ιδιωτικό τομέα η φορολογία ανέρχεται στο 55% και πάνω. Ποια η λογική των αποκρατικοποιήσεων όταν ξεπουλάμε και όχι πουλάμε (όπως θα έπρεπε να κάνουμε) τους δημόσιων οργανισμών, που ασύδοτα προβαίνουν σε 48ωρες κυλιόμενες απεργίες, λεσ και μας κάνουν χάρη, σαν να μην έφταν στον ελληνικό λαό αυτά που ήδη τραβάει. Για το θέμα των δημόσιων υπαλλήλων από την άλλη ούτε κουβέντα, μόνο η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κα. Παπανδρέου αναφέρθηκε σε αυτό, με σκοπό να προκαλέσει μεγάλες εσώ-και-εξωκομματικές αντιδράσεις.
Από την άλλη υπάρχουν βουλευτές όπως ο κύριος Ραγκούσης ο οποίος προτείνει την βαριά φορολόγηση όλων των πολιτικών και των διοικητικών δημοσίων φορέων από το '74 και μετά, θεωρώντας πως όλοι είναι υπέυθυνοι και επωφελούνταν από μία πλασματική ανάπτυξη, άρα λοιπόν έφτασε η ώρα τους να δώσουν και κάτι πίσω. Μόνο που πολύ περίτεχνα διαχώρησε την φορολόγηση από την τιμωρία απόκτησης περιουσιακών στοιχίων, μέσω αδιαφανών διαδικασιών, αφού όπως είπε αυτό ειναι δουλειά της δικαιοσύνης. Ποιος όμως ο σκοπός αυτού;
Κι όταν όλοι μιλούν πλέον για ανάπτυξη εμείς ακόμα κοιτάμε το δάχτυλο. Αφού ο ένας αναλυτής, πολιτικός, διοικιτικός τράπεζας κλπ. μετά τον άλλον αποφασίζουν να εκφράσουν απόψεις περί λάθους εκτίμησης της Ελλάδας και λανθασμένης διαχείρησης του χρέους. Πως ακριβώς θα συντηρηθεί ένα σύστημα που εισχωρεί ολοένα και πιο βαθιά στην ύφεση; Πολύ παραπάνω μέχρι πόσο ακόμα θα γίνεται αυτό; Μάθε στον φτωχό να ψαρεύει και δεν θα πεινάσει ποτέ, έτσι λέει το ρητό. Μόνο που εμείς μόνο δίνουμε, μόνο συντηρούμε κερδοσκοπίες και ποτέ δεν παράγουμε κάτι για να φάμε κι εμείς οι ίδιοι. Συνεπώς, εμπρός Γιωργάκη μην σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι ανάπτυξη και πάλι!
Υ.Γ. Να εκμεταλλευτούμε τους ανθρώπους των στημένων παιχνιδιών διαφορετικά. Βάλτε τους υπεύθυνους να παίξουν στοίχημα για λογαριασμό μας και να βγει το Ελλάδα-Κόσμος άσσος!
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Κωνσταντίνος Μουράτης
kmouratis@rouamat.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου