Καταρχήν να ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους όλων των συντακτών του μπλογκ για το μπέρδεμα της προηγούμενης εβδομάδας, αλλά λόγω μερικών προβλημάτων στον σερβερ της Google, δεν μπορέσαμε να ανεβάσουμε τα άρθρα όποτε τα θέλαμε και όπως τα θέλαμε, εξ' ου και το ότι αυτή την εβδομάδα ενδεχομένως να δείτε παραπάνω απ' τον κανονικό αριθμό. (yeahhhhhy)
Για να μην καθυστερώ με περαιτέρω συστάσεις, καλωσορίσατε στο δεύτερο μισο του Μαΐου (ο Θεός να τον κάνει με τέτοια κρύα)!
Οι ΗΠΑ είχαν το Γουοτεργκειτ, η Γάλλοι την L' oreal, οι Έλληνες την Siemens, το ροζ DVD, τον Άκη και τα υποβρύχια (ας αφήσουμε την δική μας περίπτωση γιατί θα τελειώσουμε αύριο) και τέλος το κράτος εν κράτη που ονομάζεται ΔΝΤ έχει τον κ. Στρος-Καν! Για όσους δεν γνωρίζουν, αναφέρομαι στην άμεση σύλληψη του προέδρου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε. Κι όμως σε όλα αυτά κάτι μου βρομάει. Πρώτον και κυριότερον το γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος έχει πολλά γκομενικά σκάνδαλα στο ιστορικό του, γνωστός γυναικάς από παλιά, με πολλές επιτυχίες και πολυυυυυ μεγάλη εξουσία για να του τις εξασφαλίσει. Άρα λοιπόν πόσο πιθανό ήταν ένας άνθρωπος που στις εξόδους του φλέρταρε με τοπ μοντελ , να έχει ανάγκη τόσο πολύ από την συνουσία με μία καμαριέρα. Εξάλλου την τελευταία φορά που τσέκαρα η J Lo καμαριέρα μόνο για τις ανάγκες μίας ταινίας. Αλλά ας πούμε ότι τα γούστα είναι αντικειμενικά και ουδείς μπορεί να αντικρούσει αυτή την άποψη. Το δεύτερο στοιχείο της περίπτωσης που μου προκαλεί πολλά σατανικά σενάρια είναι το γεγονός ότι εντός λίγου χρόνου θα είχαμε τις εκλογές της Γαλλίας, στις οποίες δεδομένης της κακής εικόνας του κου Σαρκοζί ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας θα παρουσιαζόταν ως πρίγκιπας στο λευκό άλογό του. Συνεπώς πόσο τυχαίο ήταν αυτό το περιστατικό την παρούσα στιγμή και πόσο αληθινό κατ΄ επέκταση; Χωρίς φυσικά να παίρνω και το μέρος του κου Στρος-Καν πρέπει να ομολογήσω ότι ένας άνθρωπος που τόσο σαδιστικά μπορεί να βιάζει μία ολόκληρη χώρα (και τους 10.000.000-300+τις οικογένειες τους) ενδεχομένως να έμπαινε και σε πειρασμούς αυτού του στιλ.
Για να μην καθυστερώ με περαιτέρω συστάσεις, καλωσορίσατε στο δεύτερο μισο του Μαΐου (ο Θεός να τον κάνει με τέτοια κρύα)!
Οι ΗΠΑ είχαν το Γουοτεργκειτ, η Γάλλοι την L' oreal, οι Έλληνες την Siemens, το ροζ DVD, τον Άκη και τα υποβρύχια (ας αφήσουμε την δική μας περίπτωση γιατί θα τελειώσουμε αύριο) και τέλος το κράτος εν κράτη που ονομάζεται ΔΝΤ έχει τον κ. Στρος-Καν! Για όσους δεν γνωρίζουν, αναφέρομαι στην άμεση σύλληψη του προέδρου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε. Κι όμως σε όλα αυτά κάτι μου βρομάει. Πρώτον και κυριότερον το γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος έχει πολλά γκομενικά σκάνδαλα στο ιστορικό του, γνωστός γυναικάς από παλιά, με πολλές επιτυχίες και πολυυυυυ μεγάλη εξουσία για να του τις εξασφαλίσει. Άρα λοιπόν πόσο πιθανό ήταν ένας άνθρωπος που στις εξόδους του φλέρταρε με τοπ μοντελ , να έχει ανάγκη τόσο πολύ από την συνουσία με μία καμαριέρα. Εξάλλου την τελευταία φορά που τσέκαρα η J Lo καμαριέρα μόνο για τις ανάγκες μίας ταινίας. Αλλά ας πούμε ότι τα γούστα είναι αντικειμενικά και ουδείς μπορεί να αντικρούσει αυτή την άποψη. Το δεύτερο στοιχείο της περίπτωσης που μου προκαλεί πολλά σατανικά σενάρια είναι το γεγονός ότι εντός λίγου χρόνου θα είχαμε τις εκλογές της Γαλλίας, στις οποίες δεδομένης της κακής εικόνας του κου Σαρκοζί ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας θα παρουσιαζόταν ως πρίγκιπας στο λευκό άλογό του. Συνεπώς πόσο τυχαίο ήταν αυτό το περιστατικό την παρούσα στιγμή και πόσο αληθινό κατ΄ επέκταση; Χωρίς φυσικά να παίρνω και το μέρος του κου Στρος-Καν πρέπει να ομολογήσω ότι ένας άνθρωπος που τόσο σαδιστικά μπορεί να βιάζει μία ολόκληρη χώρα (και τους 10.000.000-300+τις οικογένειες τους) ενδεχομένως να έμπαινε και σε πειρασμούς αυτού του στιλ.
Γενικότερα θεωρώ ότι η εβδομάδα θα πάει στράφι με αυτή την είδηση και δυστυχώς θα βαρεθούμε να την ακούμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και λίγο ο μέχρι πρότινος επόπτης της ελληνικής οικονομίας, που πολύ επικριτικά σήκωνε το δάχτυλο και μας έκανε κήρυγμα για το πόσο διεφθαρμένοι είμαστε, ξαφνικά να συλλαμβάνεται επ’ αυτοφώρω και να προφυλακίζεται. Άγνωσται αι βουλαί του κυρίου και συμπληρώνω με το ότι τείνει να μας το δείχνει αρκετά συχνά.
Η κατακλείδα μου, είναι μία ερώτηση που θέτω πρώτα στον εαυτό μου και στην συνέχεια σε σας. Αν λοιπόν μπορεί ένας βασιλιάς να πέσει από την θέση του σε μία μόλις μέρα διότι έπραξε κατά ενός συνανθρώπου του, αν δηλαδή το αίσθημα της δικαιοσύνης βρίσκεται κάπου βαθιά μέσα μας, τότε πώς κάποιοι άνθρωποι που απλά πράττουν κατά 10.000.000 συνανθρώπων τους με αποτέλεσμα να τους κλέβουν δουλειά, λεφτά, αξιοπρέπεια και ζωή εν τέλει , τους ανέχεται ακόμα μία δήθεν ακριβοδίκαιη κοινωνία απ’ την οποία ουσιαστικά συντηρούνται;
Είμαστε αυτό που ψηφίζουμε λένε και ιδού ίσως μία απάντηση στο ερώτημα μου.
Για να μην πτοείστε σκεφτείτε την καλύτερη πλευρά. Πρώτον το ΔοΝηΤης αυτή την φορά είναι εναντίον του αρχηγού του και τα φώτα της δημοσιότητας για μία μικρή στιγμή μακριά μας…
Καλή εβδομάδα σε όλους!
Κωνσταντίνος Μουράτης
kmouratis@rouamat.com
Συμφωνω μαζι σου κ.Μουρατη
ΑπάντησηΔιαγραφή