Παροτι το τελευταιο αρθρο εφαγε οχι μονο editing αλλα και κραξιμο, με την καλη παντα εννοια, ελεγε κατι αρκετα σημαντικο περι misinterpretations και τα συναφη μεγαλα του συγχρονου ελληνικου κατεστημενου, με την κακη ομως εννοια αυτη τη φορα. Κατι που λιγο-πολυ ολοι αναγνωριζουμε, βεβαια, αλλα ελαχιστοι, απ’οτι φαινεται, εχουμε ορεξη να ασχοληθουμε, ειναι το πως η κυκλικη κυκλοφορια της γνωσης, εν τελει, κατι αφηνει στον καθενα και μετα απο τοσο καιρο ανακυκλωσης καταληξαμε να μοιαζουμε σαν ολοι να βγηκαμε απο ενα καλουπι (ασχετο αν κατι τετοιο οχι μονο ισχυει αλλα ειναι αποδεδειγμενο, μονο που ειναι αλλο θεμα συζητησης). Αυτο που μας κανει να ξεχωριζουμε απο αλληλους ειναι αυτα τα ατιμα misinterpretations, εσκεμενα ή μη δεν εχει σημασια, που κανουν τον καθενα διακριτο αναμεσα σε ενα συνολο που μοιαζει (if it looks like chicken, smells like chicken, tastes like chicken, then it’s probably chicken) να ειναι τοσο μονοτονα, ομοιογενες. Λαθη του συστηματος σαν αυτα γεννησαν μεγαλα προβληματα οπως τους κινητηρες υγραεριου, το μη απενεργοποιουμενο ESP, το Dacia Duster, τα ασυρματα πληκτρολογια της Microsoft, τον γραφοντα, τους τονους στην ελληνικη γραφη, το νεο εκπαιδευτικο συστημα, τον σχεδιασμο των νεων BMW, τον ημιακαμπτο πισω αξονα στα νεα Honda και πολλα αλλα, αναριθμητα. Ομως επειδη μου ζητηθηκε να καλμαρω λιγο (Featherweight Seniors ειστε ο λογος που μετα το parental control, θα δημιουργηθει το childrenal control…), σημερα θα μιλησουμε για κατι ευχαριστο, περαν του οτι τα γιαπωνεζικα αυτοκινητα θα φωσφοριζουν στο σκοταδι και θα σου δινουν καρκινο…just kidding!
Bitches in heat… Αν και ειναι λιγο δυσκολο να ξεχωρισεις ποιος ειναι ο πιο ξαναμμενος στην ολη υποθεση, εγω θα αναφερθω στην...θυληκια. Μια γεματη καμπυλες, παθιαρικη, καυτη, ξεπεταγμενη και επιδειξιομανη καλλονη απο την Ευρωπη, ικανη να σε διχασει, να σε κανει να την ποθησεις, να την κοιτας με τις ωρες και να μενεις ξαγρυπνος τα βραδια φανταζοντας σε μεσα της, να κανετε τρελες (αφου πρωτα τελειωσεις με το αρθρο, βεβαιως-βεβαιως). Ειναι δε τοσο φυσικη, αερατη και σιγουρη για τον εαυτο της που κανει διαιτες high on carbs (ασχετο αν ειναι hydrocarbons και οχι carbohydrates), ειναι φτιαγμενη, κατα βαση, απο ενωσεις του ανθρακα, της αρεσουν οι πιστες, δεν εχει προβλημα με τα αερια τους, παρολο που ειναι ικανα να κανουν οικολογους, φιλοζωους και δυσκοιλιους να τα κανουν πανω τους, οταν κανει τη δουλεια τους ακουγεται δυο ταχυδρομικους κωδικες πιο περα και το σημαντικοτερο, βλεποντας τις γηραιοτερες της οικογενειας της, καταλαβαινεις οτι εχει καλα γονιδια και οτι θα διατηρειται ακομη κι οταν δεν θα ειναι του «κουτιου». Τωρα βεβαια, που το σκεφτομαι αυτη ειναι Ευρωπαια, εγω ειμαι στερεοτυπο Ελληναρα...Hey my beautifuls, we has so lot in common, come to daddy! Επειδη το καναμε σεναριο της Sirina, το κοβω και μπαινω στο ψητο που δεν ειναι αλλο απο το new block in town, ονοματι Lamborghini Aventador.
The Italian Stud-ess… Μην ακουσω χαζομαρες για το πως ο επιβητορας ειναι απο τις λιγες λεξεις που ειναι καθαρα αρσενικες, καθοτι, αφενος, οι Alpha-girls (κατα το Alpha-Male υποθετω) και dominatrixies θα σας διαβεβαιωσουν για το αντιθετο και αφετερου, οι Lambos εχουν αποδειξει πολλακις στο παρελθον οτι ειναι γκομενες με αρ&#@$...! Μετα απο ενα V10-με συμβατικο ανοιγμα θυρων, παραστρατημα και την ληξη παραγωγης και εξελιξης του αειμνηστου V12 του Bizzarrini, η φιρμα απο την Sant’ Agata ξαναχτυπα κι αυτη τη φορα κατω απο τη ζωνη. Πριν μερικους μηνες παρουσιασε ενα πρωτοτυπο, αποτελεσμα συνεργασιας με το πανεπιστημιο της Washington, το Sesto Elemento, ενα εργο τεχνης απο ανθρακονηματα με τα μηχανικα της LP 570-4 και βαρος λιγο κατω απο τον τοννο. Εγινε! Λοιπον, εδω και καιρο, απ’οτι λεγεται, σχεδιαζαν οι Ιταλοι την νεα ναυαρχιδα τους κι αυτο γιατι μιλαμε για εναν εντελως νεο, thank God V12, κινητηρα, νεο συστημα μεταδοσης και φυσικα ενα νεο ανθρακονηματινο πλαισιο με πολλα μερη του αμαξωματος και του εσωτερικου κατασκευασμενα απο το ιδιο υλικο. Η εξωτερικη της εμφανιση ειναι η φυσικη εξελιξη...του νοθου παιδιου της Murcielago και της Reventon, ενω και ο εσωτερικος της κοσμος δεν ξεφευγει απο το ιδιο φουτουριστικο μοτιβο του αμαξωματος, διχως, ευτυχως, τις υπερβολες της Reventon, αλλα ουτε και την λιτοτητα της Murcielago. Οι επιδοσεις απο την αλλη ειναι, περαν απο λογικες και αναμενομενες για/απο ενα αυτοκινητο της κλασης της Aventador (2,9 sec@100km/h, 350+km/h Vmax), ενα θεμα που σηκωνει πολυ κουβεντα εξαιτιας του τροπου που επιτυγχανονται. Για παραδειγμα, στη Murcielago, λογω σχεδιασμου, δεν εφτανε επαρκης ποσοτητα αερα στα ψυγεια του κινητηρα, με αποτελεσμα ο τελευταιος να βραζει και να χρειαζεται η συνεισφορα εκεινων των πολυ ψαρωτικων, αυτοματα ανοιγομενων, εισαγωγων αερα πανω απο τα πισω φτερα για να τον ψυξουν, ενω στο νεο αυτοκινητο, αφενος, τα ψυγεια ειναι πιο αποδοτικα και αφετερου, οι εισαγωγες αερα ειναι πολυ πιο αποδοτικες, αλλα και εξισου σταθερες, για να μην αυξανεται τζαμπα το drag, ουτε να μειωνεται η αεροδυναμικη αποδοση του αμαξωματος για ασημαντα πραγματα οπως η αξιοπιστια και μακροζωια του κινητηρα (ανηκουστα πραγματα για ιταλικα supercars, εδω ακομη και οι 458 Italia εν ετει 2011 πιανουν φωτια για πλακα, στις παλιες θα κωλωσουμε?). Οσο για τα πρωτα 100km/h, η λυση κατα τη Lamborghini δεν ειναι το παιχνιδι με τους πολλαπλους συμπλεκτες αλλα με τους δευτερευοντες αξονες του κιβωτιου (aussie-made πατεντα της Hollinger) , που πετυχαινει αλλαγες σχεσεων πιο γρηγορες απο τον Flash-protector of the universe-Gordon και η υπερψαγμενη, κατα τα μυαλα παντα των Ιταλων, τετρακινηση Haldex 4ης γενιας αντι για το κλασσικο κεντρικο διαφορικο με τον συνεκτικο συμπλεκτη. Τελος, με τη χρηση carbon στην κατασκευη του αμαξωματος, περαν απο τα κλασσικα body panels, επετευχθει οχι μονο μειωση του βαρους κατα σχεδον 100 kg αλλα και αυξηση της στρεπτικης ακαμψιας κατα σχεδον 75%, σε σχεση παντα με το απελθον μοντελο. Τα παραπανω, σε συνδυασμο με τη χρηση μιας space age (καλα μην τρελαθουμε κιολας, απλα τετοια πραγματα τα συναντας ειτε σε πολυ εκλεκτα πολιτικα ειτε σε αγωνιστικα) διαταξης στην αναρτηση, με τα αμορτισερ τοποθετημενα οριζοντια και μακρια απο τα κινητα μερη της αναρτησης, δινοντας, ετσι, μπολικο χωρο για την εδραση ψαλιδιων, συνδεσμων, φρενων και λοιπων, μη αναρτωμενων, συμπραγκαλων, κανουν τη νεα Lambo να κινειται σαν αιλουρος στις στροφες και σαν Αιολος στις ευθειες, αφου και ελαχιστο συνολικο (αλλα και στα ακρα της εξαιτιας της συγκεκριμενης διαταξης αναρτησης) βαρος εχει και δυνατο, πολυστροφο, V12 κινητηρα εχει και αεροδυναμικη για σεμιναριο, εχει και ριζοσπαστικο αλλα ιδιαιτερως αποτελεσματικο κιβωτιο, εχει και ειναι και Lambo, οποτε ετσι πρεπει.
So what’s your f***ing prob, then… Δεν ειναι κατι συγκεκριμενο απλα οι Lamborghinis εγιναν διασημες οχι μονο για το γεγονος οτι δημιουργηθηκαν εξαρχης για να κοιταξουν καταματα το τελειο (Ferrari, that is) αλλα και για το γεγονος οτι οντας ριζοσπαστικες για την εποχη τους κρατησαν ενα μεγαλο μερος της τρελας του «τοτε» μεχρι και τις μερες μας, γινομενες ετσι, μια σειρα απο cultιες τεραστιων διαστασεων, που ξεμπαζωναν τις πιστες ανελεητα και εκαναν πολλους να...σκουπιζονται στο θεαμα τους. Και για να πω την αληθεια, αυτο ηταν που με τραβαγε παντα (οπως και το παθολογικο μου μισος προς το αλογακι απο το Maranelo) σε αυτες τις υπερκατασκευες, το οτι ηταν οι τυποι που τα καναν ολα (σωληνωτα πλαισια απο cromoly, carbon body panels, ανεξαρτητη αναρτηση και αεριζομενοι δισκοι παντου κτλ) στα νιατα τους και απλα μετα αραξαν στα κυβικα τους και εγιναν γραφικοι, σχεδον νοσταλγικοι, τελευταιοι του ειδους τους. Δεν ξερω, μπορει να ειμαι αθεραπευτα ρομαντικος, αγαπουλης, συναισθηματικος, να μεγαλωνω πριν την ωρα μου ή απλα στραβος, ομως αφενος αυτα τα τερατα ειναι η μηχανολογια στην πιο αγνη της μορφη και αφετερου, προσωπικα, πιστευω οτι καλα ειναι να διατηρεις και να εξελισεις τα χαρακτηριστικα που σε καθιερωσαν. Απο την αλλη, μπορεις απλα να τα πεταξεις και να ψαξεις να βρεις καινουργια και οχι αυτα δεν ειναι η καταργηση του κεντρικου διαφορικου και του, τοσο υπεροχου (μονο στην οψη ομως γιατι στην λειτουργια ασ’το, λεγανε οτι η πρωτη με κρυα υγρα εμπαινε μονο με κλωτσιες, ενω η αλλαγη απο δευτερα σε τριτη ηταν γριφος για εξυπνους λυτες), χειροκινητου κιβωτιου με το χρωμιωμενο «χτενι» και την αλουμινενια μπιλια του λεβιε. Ενω, η αντικατασταση των παραπανω με τα Haldex και ISR, αντιστοιχα, δεν με βρισκει ιδιαιτερα συμφωνο αφου ουτε την αποκριση, ουτε την κατανομη, ενος «αντρικου» κεντρικου διαφορικου μπορουν να πετυχουν τα συμπλεκτακια της Σουηδικης πρακτικοτητας (χρησιμοποιειται εκει, γιατι σχεδιαστηκε εκει αλλα κι επειδη τα υγρα που χρησιμοποιει δεν παγωνουν ουτε στον αρκτικο κυκλο, οποτε δεν χρειαζεται να ανησυχεις και για τη θερμοκρασια του διαφορικου σου, μεταξυ αλλων, στον πολικο καιρο των βορειων χωρων) καθως και η αποκριση και ταχυτητα ενος αυτοματου κιβωτιου, επουδενι, δεν πιανουν την αισθηση της χειροκινητης αλλαγης, ακομη κι αν σου κοστιζει δεκατα στο 400αρι ή ενα απο χερια σου κατα την οδηγηση στις στροφες (στο ‘να χερι το τιμονι, στ’αλλο χερι το λεβιε, μια φαση).
Για να κλεισω, επιτελους, θελω πρωτα να δηλωσω οτι για κατι τετοια οπως οι Lamborghinis (ναι ακομη και οι καινουργιες) συνεχιζω να πιστευω στα λαθη στη μεταφραση ακομη κι αν δεν συμφωνω παντα μαζι τους, αλλα απο την αλλη ενω σεβομαι τις νεες τασεις της μοδας, χαιρομαι που τα παντα εξελισσονται, τρελαινομαι με τα νεα gadgets (γιατι αυτοκινητα δεν ειναι), θα μου επιτρεψετε να μεινω με τις αρχαιολογιες μου. Σας αγαπαω, μα δεν παντρευομαι... Καλες βολτες, καλα ταξιδια, τα συγχαρητηρια μου στα παιδια του κινηματος «Δεν Πληρωνω, Δεν Πληρωνω» (ενα φιλικο ζευγαρι κατεβηκε στην Αθηνα το Σ/Κ και πληρωσε σχεδον ιδια διοδια με εμας που πηγαμε στο Βολο) και κριση ξεκουμπιδια διοτι ηρθε η ανοιξη και σε λιγο δεν θα ασχολειται κανεις μαζι σου!
Featherweight (featherweight@roumat.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου