Αρχείο

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Personal Responsibilities…


Ειναι κοινος νους οτι περα απο τη μοιρα και τη τυχη που παιζουν το ρολο τους στη διαμορφωση της ζωης μας, υπαρχει μια αλλη παραμετρος που μπορει να επηρρεασει δραστικα τον τροπο που ζουμε και αυτο, ω φευ, ειναι οι ιδιες οι επιλογες μας. Και για καθε επιλογη που κανουμε την ιδια στιγμη αναλαμβανουμε την ευθυνη πισω απο αυτη μας την ενεργεια. Ειναι, δε, τοσο καθοριστικης σημασιας να κατανοησουμε οτι καθε αλλο παρα τυχαια ειναι τα πραγματα γυρω μας και οτι η μονη μνημη και ταυτοχρονα αποδειξη της πραξης μας ειναι η ιδια η ευθυνη που μας βαραινει, ωστε διχως αυτην η πραξη να ακυρωνεται. Κι αν αυτο θυμιζει εισαγωγη σε ομαδα ψυχολογικης υποστηριξης για τονωση της αυτοπεποιθησης τοτε μαλλον εχετε...τη μυγα.                                                                                   

Reality RevisitedΠρο μερικων αρθρων ειχαμε αναφερθει στην νεα πραγματικοτητα που εκφραζεται απο τις ευρωπαϊκες, κατακυριο λογο, αυτοκινητοβιομηχανιες και απο τις πολιτικες κυβερνησεις καθολικα (και παλι με πρωτοστατες τους Ευρωπαιους και πιο συγκεκριμενα τους σκορδοφαγους Γοτθους). Τοτε λοιπον ειχαμε δει κατα ενα μερος τα πολιτικα-φορολογικα τερτιπια που σκαρφιζονται τα παιδια με τα κουστουμια καθως και τις προπαγανδιστικες αποψεις πανω στις οποιες τα βασιζουν για να γινουν ευρεως αποδεκτα απο το ψηφοφορικο κοινο τους. Και ενω το ιδιο το αρθρο κατεληγε στο συμπερασμα, καθως και τα επομενα που το ακολουθησαν, οτι ναι μεν ολα αυτα θα μας αλλαξουν κατα πολυ τη ζωη αλλα παιζει και να ειναι καλυτερα, το ερωτημα που δεν εγερθηκε ποτε ηταν το ποιος και τι κρυβεται πισω απο ολα αυτα. Καλα λοιπον, τα παιδια με τα κουστουμια αλλα οι αλλαγες στην καθημερινη μας ζωη παιζει ελαχιστα να επηρρεαζουν τη δικη τους και για να πουμε την αληθεια, ολα αυτα τα εξωπραγματικα που βλεπουμε προφανως και θα πηγαζουν απο καποια think tank και οχι απο εναν και μονο νου.                                                                                                                                                                
Don’t hate me ‘cause you ain’t me… Οι αυτοκινητοβιομηχανιες κατακριθηκαν εντονα απο μια μεγαλη μεριδα του ειδικου τυπου αλλα και των «ειδικων» ανθρωπων-οδηγων, ιδιαιτερα απο τη δεκαετια του ’90 και μετα, επειδη τα προϊοντα τους δεν ανταποκρινονταν ειτε στις αναγκες των γραφοντων ειτε στις αναμνησεις των ιδιων απο τα αυτοκινητα του παρελθοντος. Και λιγο-πολυ οι πολυγραφοτατοι ειδικοι ειχαν δικιο καθοτι για πρωτη φορα τοτε εφαρμοτηκε το μοντελο που ηθελε μπροστα τις πωλησεις οχηματων μαζικης παραγωγης και πισω τους αγωνες και την τεχνογνωσια, κατι περιπου σαν αυτο που εχουμε βαρεθει να διαβαζουμε οτι καποτε οι βιομηχανιες σχεδιαζαν αυτοκινητα με τους μηχανικους και μετα εβαζαν τους μαρκετιστες να τα προωθησουν, ενω σημερα πρωτα οι μαρκετιστες κανουν ερευνα αγορας και ελεγχουν τις τασεις της μοδας και μετα οι μηχανικοι φτιαχνουν ενα οχημα που να ανταποκρινεται στις αναγκες αυτες. Καπως ετσι, και για μην ριχνουμε παντα το φταιξιμο εκει που βολευει αλλα εκει που πρεπει, ξεκινησαμε να βλεπουμε αυτοκινητα τα οποια ηθελαν service ανα χιλιαδες χιλιομετρα οδηγησης και οχι ανα δεκαδες, που μπορουσαν να οδηγηθουν και απο τη «γυναικα» για τα ψωνια και οχι μονο απο τον Walter Roehrl,  που δεν απαιτουσαν να κουβαλας μια τσαντα εργαλεια στο πορτ-μπαγκαζ δια παν ενδεχομενον και ουτω καθ’εξης, δηλαδη αυτοκινητα σαν αυτα που χρησιμοποιει ο καθενας σημερα.                                                                                                                                                                     
Τις Πταιει… Αυτο τουλαχιστον θα επρεπε να αναρωτιουνται οι αγοραστες και χρηστες αυτοκινητου σημερα και οχι να κατακρινουν τις επιλογες καποιων αλλων. Εξηγουμαι ευθυς αμεσως, μια μεριδα πληθυσμου, ομολογουμενως μεγαλυτερη απ’οτι φανταζομαστε, δηλωνουν φανατικοι της οδηγησης και του αυτοκινητου με την πλεον αγνη τους εννοια, αυτην της πληρους συνεργασιας και δεσιματος της μηχανης με τον ανθρωπο, και αυτοι οι χρηστες αυτοκινητου ειναι αυτοι που θα βρεις να συζητανε για τον K-Jetronic και τα Holtz του Golf GTi MkI του 1976 και οχι για το πληθος ποτηροθηκων και χωρων για μικροαντικειμενα στο Golf Plus 1.4 TSi του 2010. Αυτοιλοιπον ειναι και η κυρια μεριδα κατακριτων της νεας μοδας των αυτοκινητοβιομηχανιων. Παρολ’αυτα κατι που ξεχνανε ολοι στην πλειονοτητα τους οι μουντζουρογατοι της αυτοκινησης ειναι οτι υπαρχει μια αλλη μεριδα ανθρωπων, η μεγαλυτερη φυσικα, που δηλωνουν φανατικοι...χρηστες του αυτοκινητου. Τεοιου ειδους ανθρωποι θα νοιαστουν πιο πολυ για τον standard εξοπλισμο ασφαλειας ενος οχηματος (βλ. Πληθος αεροσακων, ηλεκτρονικα συστηματα ασφαλειας οπως ABS, ESP κτλ) παρα για την ενεργητικη ασφαλεια (στρεπτικη ακαμψια αμαξωματος, γεωμετρια/ρυθμιση αναρτησης, δυναμη φρενων κτλ) και φυσικα επειδη ειναι περισσοτεροι προφανως και τα παραπονα ή το feedback για ενα οχημα γενικοτερα, που θα φτασουν στο αντιστοιχο τμημα μιας αυτοκινητοβιομηχανιας θα εχουν να κανουν περισσοτερο με τις ποτηροθηκες και τη δυσχρηστια του iDrive ή του MMI παρα με το fading των φρενων μετα απο μερικα φρεναρισματα πανικου ή το heat soak του intercooler μετα απο απανωτα ανοιγματα.                                        
Πελατης ή Αγοραστης... Η επιτυχια κρινεται τις περισσοτερες φορες απο τις λεπτομερειες και η νικη ειναι στα σημεια, ιδιαιτερα οταν πολλοι αντιπαλοι μαχονται για εναν σκοπο. Οταν αυτος ο σκοπος ειναι οι πωλησεις αυτοκινητων και μαλιστα οταν εχεις απεναντι σου στρατιες απο διποδους χρηστες που αγονται και φερονται αναλογα με το τι θα τους πει η εκαστοτε Oprah και που γενικοτερα το μονο που εχουν στο κεφαλι τους ειναι πως θα κανουν πολλα με την μικροτερη δυνατη προσπαθεια τοτε τα πραγματα περιπλεκονται αρκετα. Αν και το ολο θεμα ειναι λιγο σαν το αυγο του Κολομβου, θα ηθελα να μεινουμε εδω και να δουμε την αλλη πλευρα των πραγματων. Θα φερω ενα παραδειγμα και μαλιστα αρκετα προσφατο για να καταλαβετε για τι μιλαω. Προ μηνων, εγινε ενα θανατηφορο ατυχημα με ενα Lexus στην αλλη πλευρα του ατλαντικου και συγκεκριμενα στη μεγαλυτερη κοιτιδα τεμπεληδων, αμαθεστατων. Αυτο το οποιο εμεινε σε ολους ηταν οτι το αυτοκινητο δεν καταφερε να προστατεψει απο το θανατο μια οικογενεια ενω ολοι μαζι κινουνταν με σχεδον 160mph( ή περιπου 200km/h) και φυσικα το οτι τα φρενα του δεν λειτουργησαν. Αυτο το οποιο βεβαια κανεις δεν ειπε ηταν αν πραγματικα εφταιγε το αυτοκινητο ή ο συγχωρεμενος ο οδηγος του που αφενος δεν καταλαβε οτι το γκαζι κολλησε αλλα και ουτε του εκοψε να μην τρομπαρει 4 φορες το πενταλ των φρενων μεχρι αυτα να λιωσουν αλλα ουτε και να σβησει τον κινητηρα για να κοψει αυτοματα ταχυτητα. Ενας μεσος οδηγος θα πουνε πολλοι, δεν θα πρεπε ουτε θα μπορουσε να ξερει γιατι πρεπει ή δεν πρεπει να κανει κατι για να αποτρεψει μια τετοια κατασταση και επειδη ειναι μεγαλη κουβεντα αυτο και γενικοτερα διαφωνω με το ολο σκεπτικο θα το αφησουμε εδω. Ομως, αυτο που θα επρεπε καθε οδηγος τετοιου οχηματος να ξερει ειναι οτι με τη χρηση αυτοματου πιλοτου (ή cruise control ελληνιστι) δεν αποποιειται της ευθυνης του να ελεγχει το οχημα παρα μονο την ταχυτητα του. Που κατεληξαν ολα αυτα ξερουμε ολοι, ανακληση σχεδον μισου εκατομυριου αυτοκινητων απο την Toyota/Lexus, μερικα εκατομυρια δυσαρεστημενοι αλλα και φοβισμενοι πελατες και το κυριοτερο τεσσερεις νεκροι ανθρωποι. Για να καταληξω, οι βιομηχανιες βλεποντας οτι με τους πελατες, δηλαδη τους συνειδητοποιημενους αγοραστες που ξερουν τι αγοραζουν και γιατι το αγοραζουν, δεν «εβγαιναν» αρχισαν να στρεφονται προς τους αγοραστες, ανθρωπους που απλα ξοδευουν χρηματα για να καλυψουν μια αναγκη τους και γι’αυτο τα αυτοκινητα σημερα καλυπτουν σχεδον ολες τις αναγκες καθε χρηστη μεχρι καποιο σημειο αλλα οχι αυτες που μετρανε για τον καθενα ξεχωριστα, πληρως. Διοτι, το think tank μετατοπιστηκε απο το «ειμαι οδηγος αυτοκινητου», στο «ειμαι ειμαι ιδιοκτητης αυτοκινητου».                                                                                                                                                                
Personal responsibilities indeedΓια να συνδεσω ολα τα προηγουμενα με την πρωτη παραγραφο (για να μην λετε για ασυνδετα μερη στα κειμενα μου κυριε αρχισυντακτα μου) αυτο το οποιο πρεπει να γινει απολυτα κατανοητο ειναι οτι απο την στιγμη που οι βιομηχανιες αρχισαν πραγματικα να ακουνε τους πελατες τους και οχι να κανουν πειραματα με πιθανους αγοραστες των προϊοντων τους δεν μπορεις να κατηγορησεις μονον αυτες για την μερικη «καταντια» των τετρατροχων σημερα. Διοτι αγαπητα petrolheads οι αυτοκινητοβιομηχανιες δεν ειναι ουτε κοινοφελη ιδρυματα ουτε μη-κερδοσκοπικες οργανωσεις, καθε αλλο, και για να συνεχισουν να βγαζουν κυριες με τα ολα τους σαν την Guilleta του 2010 πρεπει πρωτα ο πλυθησμος των αυτοκινητοφιλων να απαγκιστρωθει απο τις κυριες με τα...ουλα τους σαν τις «Τζουλιες» των 70’s με τα καρμπιρια τους και ειτε να συντονιστει με τους νεους ρυθμους ειτε να δωσει ενα νεο πατημα στις βιομηχανιες για να αλλαξουν. Σκεφτειτε μονο οτι οι Mercedes-Benz εδω και καμια πενταετια ξεφυγαν απο τις βαριες τευτονικες γραμμες και τις θηριωδεις βαρκες του παρελθοντος και περασαν σε μια εποχη που μπορουν στα ισια να κονταροχτυπιουνται με τις BMW στην ευχαριστηση ενω απο την αλλη οι BMW ανακαλυψαν οτι η πραγματικη δυναμη μπορει να συμπιεστει με την προσθηκη αμεσου ψεκασμου και ολα αυτα επειδη η ιδεα των πελατων τους για τα αυτοκινητα τους αλλαξε. Αρα, πριν κατακρινει κανεις τον κατασκευαστη ας βρει πρωτα τι τον οδηγησε στο να αλλαξει.


2 σχόλια:

  1. Αγαπητέ featherweight ή όπως σε λένε τέλος πάντων. Καταρχήν συγχαρητήρια για τα άρθρα σου απλά να σου πω ότι συμφωνώ καμιά φορά με τον αρχισυντάκτα... Η παρατήρηση μου σε όλα αυτά που λες είναι ότι εγώ που αν δεν το έχεις καταλάβει στο λέω, περνάω τις ώρες μου προγραμματίζοντας, μπορώ να συγκριθώ με φώκια και φοράω πάτους του τιμημένου Jack αντί για γυαλιά, πως ακριβώς θα χτυπήσω γκόμενα αν δεν οδηγήσω μια μπέμπα ή ένα Lexus και αντί αυτών προτιμήσω ένα σαν της φωτό πιο πάνω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητε ανωνυμε, να σε ευχαριστησω που οχι μονο διαβαζεις τα αρθρα μου (καλη φαση που τα ονομασες ετσι) αλλα και επιπλεον που τα σχολιαζεις κιολας. Θα ηθελα να σου πω, λοιπον, δυο πραγματα, πρωτα, η κατασταση που περιγραφεις για τον ευατο σου ειναι για καποιους ονειρο ζωης (κι εσενα υποπτευομαι οτι πρεπει να σου αρεσει αρκετα αλλιως σιγα και μην την ανεφερες)και μετα, οτι η Lexus ειναι μια, ιδιαιτερα επετυχημενη πρεπει να πω, προσπαθεια της μαμας Toyota να μπει στην μυτη των premium/luxury brands της χωρας της αλλης μεριας του Ατλαντικου και για την ιστορια μοιραζεται πολλα μερη με τα ταπεινα ιαπωνικα τετρατροχα. Αλλωστε το τεραστιο Corporate Parts Bin της Toyota λες να εμενε ανεκμεταλλευτο απο τους, καθ'ολα τσιγγουνιδες, Ιαπωνες? Οσο για το ερωτημα σου ενα θα σου αγαπητε εν χριστω αδελφε Ανωνυμε, το δικαιωμα της επιλογης της συντροφου μας εχει αφαιρεθει σαν φυλο απο τοτε που ο Θεος προγραμματιζε σε απταιστη Νουκλεοτιδικη, οποτε αστο! Κανε απλα τον ευατο σου διαθεσιμο και οταν ερθει η ωρα θα σε επιλεξουν αλλιως κλαφ'τα Χαραλαμπε, ή Ανωνυμε στην περιπτωση σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή